Birçok insan için mükemmeliyetçilik yeterince zararsız görünüyor. Bir düşünün, bir insan mükemmellik için çabalıyor, bunda yanlış olan ne? Dahası, modern toplum ideal için özlem duymayı teşvik eder. Güzel iç mekanların, kusursuz vücutların, kusursuz yüzlerin illüstrasyonları. Patronlar, en yüksek özveri ve en yüksek verimlilik için motive olurlar.
Bununla birlikte, nadiren kimse böyle bir fenomenin sonuçları hakkında düşünür. Sonuçta, ideal mevcut değil, bu yüzden onu elde etmek imkansız. Bu yüzden mükemmeliyetçi kendini zihinsel bir tuzağın içinde bulur: Var olmayan bir şeyi yakalamaya çalışır. Sonuç olarak, bu tükenmişlik, nevroz, depresyon, anksiyete bozuklukları ve hatta intihara yol açar.
İngiliz psikologlar tarafından öğrenciler arasında yapılan araştırmalar, giderek artan sayıda gencin toplumun aşırı yüksek taleplerini karşılama niyetinde olduğunu göstermiştir.
Üç tür mükemmeliyetçilik vardır.
- Kişiye özel. Bir kişi kendisinden yüksek taleplerde bulunduğunda.
- Harici. Bu formda, mükemmeliyetçi, gördüğü gibi belirli standartları karşılaması gereken diğer insanlar hakkında kategoriktir.
- Sosyal. Başkalarının görüşlerine bağımlılık ile karakterizedir. Böyle bir insan, toplumun kendisinden çok şey beklediğine inanır ve beklentileri karşılayamamaktan korkar.
Mükemmeliyetçilik kendini farklı şekillerde ve farklı şiddet derecelerinde gösterebilse de, varlığını gösteren bazı özellikler vardır.
Yani, mükemmeliyetçi:
1. Farkına varmadan kendisi ve/veya etrafındakiler için birçok kural oluşturur. Aynı zamanda çok kıskançtır, bazen onların peşinden gitmeleri konusunda acı verir.
2. Olumsuz geribildirimden korkar. Neredeyse her zaman başarısızlık korkusuyla hareket eder.
3. Harekete geçmeden vazgeçin. Ne de olsa, yenilgi korkusu, bu işi mükemmel bir şekilde yerine getiremeyeceği korkusu musallat oluyor. Başarısızlıklara ve başarısızlıklara odaklanır.
4. Kendinden neredeyse hiçbir zaman %100 tatmin olmaz. Her zaman daha iyisini yapabileceğini hisseder.
5. Birinin beklentilerini karşılayamamaktan korkmak. Benlik saygısı ve benlik saygısı, başkalarının görüşlerine bağlıdır.
6. Faaliyetlerinin sonuçlarını kutup ilkesine göre değerlendirir: ya hep ya hiç.
7. Görünüşteki başarısına rağmen, ruhunun derinliklerinde kendini başarısız hisseder, çünkü başarılarını küçümsüyor.
8. Sürekli şüphe duyar ve karar vermeyi engeller.
9. Karar verir, başkaları için düşünmeye çalışır, başkalarının onun eylemlerini nasıl takdir edeceğini düşünür.
10. Her zaman kendini başkalarıyla karşılaştırır.
Kendinizi tanıdığınız noktalar var mı? Birkaç tane varsa, o zaman bir dereceye kadar mükemmeliyetçisiniz. Bunun farkına varmak, kendinizi anlamanın ilk, çok önemli adımıdır.
