Canlı organizmaların sinir sistemi, özellikleri nedeniyle sadece tüm organizmanın aktivitesini ve iç veya dış değişikliklere tepkilerini düzenlemekle kalmaz, aynı zamanda ruhun gelişimi için bir fırsat sağlar. Sinir hücrelerinin temel işlevlerinden biri sinirliliktir. Bu ne için?
Sinirlilik (uyarılabilirlik), hücrelerin, dokuların, organların ve hücre içi oluşumların, iç ve dış çevre faktörlerindeki (uyaranlar) çeşitli değişikliklere, işlevlerde ve yapılarda bir kayma ile yanıt verme özelliğidir. Tahriş algısı, alım (algı) terimi kullanılarak belirlenir. Bu özellik, canlı organizmaların değişen çevresel koşullara uyum sağlamasını sağlar. İlkel organizmaların (mikroplar, protozoa) yanı sıra bazı hücrelerin (spermatozoa, lökositler) sinirliliği taksilere yansır - uyaranla ilgili olarak hareket etme yeteneği. Bitkilerde, uyarılabilirlik kendini motor reaksiyonlar şeklinde olduğu kadar yerçekimine, ortamın kimyasal bileşimine, elektriksel veya mekanik uyaranlara, ışığa ve Dünya'nın manyetik alanına verilen reaksiyonlar şeklinde de gösterir. Bitkiler, bildiğiniz gibi, hayvanlara ve insanlara özgü duyu organlarına sahip değillerdir, ancak bitkilerin uyaranlara yanıt verdiği reseptör proteinleri ve hücreleri vardır. Bitkilerde sinirlilik örneği, güneşi başıyla takip eden bir ayçiçeğidir. Normal durumunda, bitki hücresi -50 ila -200 mV arasında değişen bir negatif elektrik potansiyeline sahiptir. Uyarıya yanıt olarak, dinlenme potansiyelini aşabilecek veya ona eşit olabilecek bir pozitif reaksiyon ortaya çıkar. Hücreler üzerindeki dış etki süper güçlüyse, bu bitkinin ölümüne yol açabilir. İnsanlar ve hayvanlar, refleksler, daha yüksek sinir aktivitesi ve bilinç tarafından sağlanan çeşitli uyaranlara çeşitli tepkiler ile karakterize edilir. Karmaşık organizmaların uyarılabilirliği, öncelikle, çevredeki dünyadaki olayların duyu organlarının (alıcıların) yardımıyla hassas algılanmasında kendini gösterir. Sinir uyarıları yoluyla reseptörler üzerindeki eylemler, bilgileri beynin uygun bölümlerine iletir. Ve sonra beyin, yaşam süreçlerini etkin bir şekilde düzenleyen belirli organlara "emirler" verir. Bu nedenle, sinirlilik vücudun reaktivitesinin göstergelerinden biridir. Tepkime, doğanın kendisi tarafından ortaya konan, yalnızca her tür canlı organizmayı değil, aynı zamanda belirli bireyini korumayı ve geliştirmeyi amaçlayan bir mekanizmadır.
