“Konfor bölgesini terk etmek gerekiyor” - bu ifade belki de herkes tarafından duyulmuştur. Ve hayatında değişiklik yapmak isteyen insanlar tarafından kullanılır. Konfor bölgesi, telaşsız, problemsiz, tehlikesiz, her şeyin her zamanki gibi, mücbir sebepler ve stres olmadan devam ettiği bir yaşamdır. Soru ortaya çıkıyor - içinde her şey bu kadar iyiyse neden bu konfor bölgesinden çıkalım?
Aslında, sözde "sihirli vuruş" olmadan insani gelişme neredeyse imkansızdır. Hayattaki değişiklikleri tetiklemek için bir uyarana ihtiyacınız var! Çünkü yaşam senaryosunun önceden bilindiği ve her günün bir öncekine benzediği rahat bir durumda, bir şeyleri değiştirme arzusu kendiliğinden ortaya çıkmaz. Böyle bir durumda, hedefler koyma, onlara ulaşma ve gelişme ihtiyacı kaybolur ve bu, bozulmanın başlangıcından başka bir şey değildir.
Örneğin, günümüzde insanların belki de en yaygın arzusu, kendi sağlıklarına dikkat etmek ve sabahları koşmaya başlamak için kendilerini zorlamak. (Bu, konfor bölgesinden çıkmanın bir yoludur.) Ancak "daha derine inerseniz" ve sabahları spora zaman ayırmanın neredeyse imkansız olmasının nedenini ararsanız, bir kişinin sadece gerekli olana sahip olmadığı ortaya çıkıyor. Bunun için boş zaman! Ve bu, sabahları kahvaltıda veya başka bir nedenle internette oturmak istediğiniz için değil. Gerçek şu ki, bir kişi günlük hızında uyumaz veya tam olarak vücudun iyileşmek için ihtiyaç duyduğu kadar uyur. Ve tam tersine, konfor bölgesine girmeye ve onu terk etmemeye değer. Çünkü her zaman ondan kurtulabilirsin …
Başka bir sebep daha var - bu, "konfor bölgesi" ifadesinin yanlış anlaşılması ve kullanılmasıdır. Bir kişi kişisel nedenlerle (örneğin, düşük ücret, evden uzak, uygun olmayan bir program, zor bir ekip vb.) çalışmaya uygun değilse ve değiştirmek istiyor ancak herhangi bir işlem yapmıyorsa, o zaman bu değil. konfor alanından çıkmanın bir yolu (bu çalışma koşullarında ne tür bir rahatlık) ve belki de bir nedenden dolayı harekete geçme ve başka bir iş arama isteksizliği.
Bir araba motorunun yakıt olmadan çalışamaması gibi, gerekli bir enerji kaynağı olmadıkça insani gelişme de kesinlikle imkansızdır. Kişi yemek, uyku, sağlık, güvenlik, iletişim ihtiyaçlarını karşılamadıysa, kişisel gelişimden veya liderlik eğitiminden söz edilemez.
Konfor alanında kalmanın öneminin çok çarpıcı bir örneğine her türlü festivalde rastlanır. Çoğu durumda, bu tür etkinliklerde çeşitli konularda ve yönlerde ustalık sınıfları düzenlenir. Ancak bayrama zar zor varan insanlar, önce bir kamp kurarlar ve dinlenmek ve gecelemek için gelecekleri yeri hazırlarlar.
Her insan için konfor ihtiyaçları birçok faktöre bağlı olarak farklı olacaktır. Ancak Maslow'a ve piramidine atıfta bulunarak, birincil ihtiyaçlar şunlardır: yemek, uyku, su vb. Bu ihtiyaçlar karşılandığında (bir kişi normal bir şekilde yer, yeterince uyur, vb.) yeni bir ihtiyaç düzeyi ortaya çıkar: güvenlik, istikrar, güven gelecekte. ve birincil ihtiyaçlar zaten karşılandı. Ayrıca kişi kendini güvende hissettiğinde dikkatini dostluk ve sevgi düzeyinin gelişimine yönlendirir. Ailede arkadaşlar ve sevgi olduğunda, bir kişinin gerçekleşme ve büyüme için yeni bir ufku vardır - diğerleri arasında saygı, kendine saygı, tanınma ve kendini onaylama. Ve ancak tüm bunlardan sonra, yeteneklerin gerçekleştirilmesi ve geliştirilmesi ihtiyacı ortaya çıkar.
