Birçok insan arzuyu biliyor: yemek yemek ve aynı zamanda kilo vermek istiyorsun. Ne yapalım? Birbirini dışlayan arzuları analiz ederiz.
Bir kere ve her şey için şunu unutmayın: Aynı anda birbirini dışlayan iki arzu hissediyorsanız (yeyin ve kilo verin, çok kazanın ve kanepede yatın, işe gidin ve yatakta yatın, vb.), o zaman sadece bir arzunuz var. kendi ve hediyen. İkincisi, yapaydır ve hiç “istemez”, ancak “zorunludur”. Ve bu tamamen farklı.
"Yemek istiyorum" örneğinde - kendi arzu, temel, doğal, gerçek. “Kilo vermek istiyorum” - zinciri çözerseniz, şu anlama gelir: Daha çekici olmak, etki yaratmak, dikkat çekmek için figürümü düzeltmek istiyorum. Sevilmek ve aranmak için bir "vay" olun. Doğal olarak, çok az insan bunu şöyle açıklar. Ama aslında durum bu.
Ne yazık ki insanlar zamanlarının ve enerjilerinin çoğunu “kendini aşmaya”, “kendini zorlamaya”, iradeye, gerçek arzularını bir kenara itmeye ve yerine “zorunluluk” koymaya harcarlar ve nevrotik hale gelirler.
Nevrotik, birbirini dışlayan iki arzuyu aynı anda deneyimlediği için mutlu olamayan ve birini tatmin ettikten sonra, ikincisi tatmin olamadığı için mutsuz kalan kişidir.
"Yemek yemek ve kilo vermek istiyorum." Arzunun ilk bölümünü ele alalım: lezzetli yemek yedikten sonra, kişi “kendini tıkadığı” için kendini suçlamaya başlar. Çünkü aynı anda yemek yemek istiyor, yemek istemiyor, kilo vermek istiyor; bir arzu yerine getirilir, ikincisi doğal olarak yerine getirilmez, hayal kırıklığı ve hayran olunan kendini kırbaçlama başlar.
Arzunun ikinci kısmını ele alalım: Bir kişi kilo verdiğinde yemek yemeyi hayal eder. Çünkü aynı zamanda yemek yememek, kilo vermek ve lezzetli yemek yemek istiyor. Bir arzu yerine getirilir, ikincisi doğal olarak gerçekleşmez, hayranlık uyandıran, tatlı bir kendini kırbaçlama ortaya çıkar.
Nevrotik, biri gerçek, mevcut, doğal olan, birbirini dışlayan iki arzuyu deneyimler; ikincisi ise yapaydır, gerçek değildir. Nevrotik bu arzuları paylaşmaz, kendini her ikisiyle de özdeşleştirir.
“Ne yapmalıyım?!” diye soruyorsun. Yemek yemek istediğinde yemek zorundasın. Fitness modellerinin kendilerini aç bıraktığını mı düşünüyorsunuz? Onlarla yapılan röportajları okuyun, her zaman ne yedikleri sorulur ve liste iyi. Menünüz ve buzdolabının içeriği üzerinde daha iyi çalışın. Ama kendini aç bırakmak aptallıktır.
Kendinize daha sık sorun ve mümkün olduğunca dürüstçe yanıtlayın: "Buna neden ihtiyacım var?" Çok para istiyorsanız ve aynı zamanda hala tembelseniz - neden çok paraya ihtiyacınız olduğunu anlayın, neden çok para istemeniz gerektiğini düşünüyorsunuz, bu arzu kafanızdan nereden geliyor (büyük olasılıkla, sizinki değil, çünkü kanepeye uzanmaya isteklisiniz).
Zayıf yönlerinizi sakince alın. Arzularınızın dürüst bir envanterini çıkardıktan sonra, size bencil, tembel ve doymak bilmez değersiz biri gibi görünüyorsanız, bu listeye kendini beğenmişliği ve pişmanlığı eklemeyin. Vicdan sana ne burada ne de başka bir yerde yardım etmeyecek. Sakince, eşit bir şekilde ve drama olmadan, kendi sınırlı arzularınızı ve kendi sınırlı taleplerinizi (hırslarınızı) kabul edin ve yemek yemeyi ve koltukta yatmayı daha çok seviyorsanız, sadece kendi yemeğinizi ve koltuğunuzu kazandığınız için saygıyı hak ediyorsunuz, bu yüzden en azından bunu yapın. benim için zevk olacak.
Hayatta, nevrozlardan kurtulursanız her şey daha kolaydır. Kendi başınıza çalışmıyor - bir uzmana başvurun.
