Başlangıç olarak, fenomenin kendisi bir hastalık olarak kabul edilir ve tıp buna oldukça nahoş bir kelime - onikofaji demeye karar verdi. Tırnak yiyen kişilerin bazı ruhsal ve psikolojik problemlerinin olduğu, kaygılarının arttığı ve kendilerinin dengesiz olduğu genel olarak kabul edilmektedir. Ancak tırnak yeme alışkanlığından kurtulmak için öncelikle kişinin tırnaklarını neden ısırdığını belirlemeniz gerekir.
Bilim adamlarına göre, böyle kötü bir alışkanlığı kışkırtan birçok faktör var. Ve her zaman bu süreç, her türlü duygunun tezahürüyle veya onları saklama girişimiyle başlar. Yani, en yaygın nedenler şunlardır:
Bir kişinin tırnaklarını ısırma nedenleri
1. Bir kişi gergin bir şekilde bir şey hakkında düşündüğünde. Bu anda, refleks bilinçsizce açılır. Pek çok kişinin örneğin telefonda düşünürken veya konuşurken bir kağıda farklı şekiller çizdiği bilinmektedir. Ancak duygularını kendi tarzında ifade eden böyle bir kişi tırnaklarını yemeye başlar. Ayrıca, genellikle bir alışkanlık haline gelir ve gerçek bir acı olduğunda bile durur. Yani ne yaptığının farkında bile değil.
2. Bir kişinin kendisine sunacak bir şeyi varsa diye bir teori de vardır. Yani, kendine yönelik sözde saldırganlık. Bir kişinin kendini suçlama ve kendini suçlama ile meşgul olduğu durumlar.
3. Diğer bir neden de obsesif kompulsif sendromdur. İnsanlar bu şekilde ortaya çıkan takıntı ve kaygıları bastırmaya çalıştığında. Elbette saçlarını parmaklarına dolayan, yakalarını sürekli düzelten, tırnaklarını ısıran ve diğer birçok eylemi (belirli bir kişinin takdirine bağlı olarak) yapan insanlarla tanışmışsınızdır.
4. Tırnak yeme alışkanlığının kalıtsal olduğu konusunda da bir görüş var. Yani anne baba tırnaklarını kemirirse çocuklar da "kemirgen" olur. Ancak rahatlamamalı ve hiçbir şey yapılamayacağını söylememelisiniz - bu kalıtsaldır.
5. Bazı insanlar, tırnak plağı kırılgansa ve tırnaklar sık sık kırılırsa, o zaman tırnağı kemirebileceğinizi düşünür - işte bu kadar! Ve ilk kez işe yaramadıysa, o zaman mükemmelliğe "bitirebilirsin". Ve manikür seti kullanmak için kesinlikle hiçbir sebep yok.
Tırnak yemeyi nasıl bırakırsınız?
Örneğin parmaklarınıza bir çeşit biber bulaştırabilir veya tırnaklarını çiğneyen birine fiziksel ceza uygulayabilirsiniz; zamanla, başka bir yol bulundu - çivileri süslemek, böylece güzelliği bozmak üzücü. Ancak genel olarak, bu tür zayıflıklardan kurtulmanın yolu kişinin kendisine bağlıdır. Bir çocuğun tırnak yemeyi bırakması için internette tırnak hastalıkları olan fotoğrafları bulmanın yeterli olduğunu söyleyen forumlardaki annelerin tavsiyelerine bile rastlayabilirsiniz. Ardından, tüm bunları çocuğa gösterin ve bunun onun da başına geleceğini açıklayın. Tırnak yeme alışkanlığının ortadan kalktığını söylüyorlar.
Bu alışkanlıktan kurtulmanın en etkili yolu tırnak büyütmek ve sonra bu aktiviteye olan tüm ilgi ortadan kalkacak. İki nedenden dolayı: Güzelliğe üzülüyorum ve akrilik ısırmanın bir zevki yok. Sabunu tırnaklarınızla da çizebilirsiniz (hangisi olursa olsun) - her durumda, sabunu tırnaklarınızdan yemek istemeyeceksiniz, orası kesin. Özel acı ojeler de var.
Tırnaklar sadece kırılganlık nedeniyle ısırırsa, tırnak plağını güçlendirmeniz gerekir: kalsiyum içeren ilaçlar için, tuz banyoları yapın. Bu arada, son yöntemin ek bir artısı var - tırnaklar her zaman tuzlu olacak, yani tadı güzel olmayacak.
Tırnak yeme süreci yatıştırıcı bir ritüelden başka bir şey değilse, yukarıdaki yöntemlerin tümü kesinlikle işe yaramaz. Burada çok daha derine inmeniz gerekiyor. Konsültasyon için bir nöroloğa görünün. Seninle ne yapacağına o karar versin. Size bir sakinleştirici kürü reçete etmesi oldukça olasıdır. Artı, uzmanlar sözde davranışçı terapiyi kullanmanızı tavsiye ediyor. Bir nesneyle veya bir stres nedeni ile sürekli bir çarpışma, ona doğru şekilde nasıl yanıt verileceğini öğrenmek için gerektiğinde.
Eh, genel olarak, yetişkinler ve olgun insanlar, bu sürecin dışarıdan ne kadar iğrenç göründüğünü, başkalarında ne gibi bir tiksintiye neden olduğunu (hem süreç hem de otomatik olarak kişinin kendisi) düşünmelidir. Kendine saygı duyan insanlar için, bu ayık bir gerçek olmalıdır.
