Kınama, en yaygın insan günahlarından biridir. Akrabaları, arkadaşları ve sadece yabancıları eleştirmemek için zaman zaman kendinizi kısıtlamak ne kadar zor. Yargı yoluyla, diğer insanların üzerine çıkarız, ancak bu, kendi kendini yok etmeye yol açan yanlış yoldur.
Bu, birçokları için tutması çok zor olan emirlerden biridir. İletişim sürecinde birisini yargılamadan ya da zehirli tepkiler vermeden bunu yapmak çok zordur. Ancak ilginç bir model var, bir kişi ne kadar çok dedikodu toplar ve diğer insanları yargılarsa, onu o kadar çok mahkum eder.
İnsanların bizim hakkımızda olumsuz konuşmalarından ve dedikodu yaymalarından hepimiz yakınırız. Ama bunu düşündüğünüzde, çoğu aynı şeyi yapıyor. Birinin kötü bir şekilde eleştirilmesini yargılamayı ve sevinmeyi nasıl durdurabilirim?
"Kemik yıkama" sevgisi, düşük benlik saygısından kaynaklanır. Kişi bir şekilde kendini kusurlu görür ve başkalarını aşağılamak pahasına yükselmeye çalışır. Böylece olumsuz düşünceleri çoğaltır ve zihni tıkar. Başka bir kişiyi kınarken, olumsuzluğun akışından kapatılmış gibi görünüyor ve diğer kişi hakkında kötü konuşarak biraz "sevinç" alıyor.
Bunu önlemek için, biri hakkında dedikodu yapma arzusu ortaya çıkar çıkmaz kendinizi kısıtlamaya çalışmalısınız. İlk başta zor olduğu ortaya çıkıyor, konuşmaların çoğunu sürdürmek zor, sonra yavaş yavaş bir kişi diğer insanların hayatlarıyla değil, kendi hayatlarıyla ilgilenmeye başladığını fark ediyor. Kimin ne yaptığı, nasıl giyindiği, ne söylediği artık ilginç değil.
