Dedikodu yapmayı ve diğer insanları arkalarından tartışmayı seven insanlar var. Konuşulan nesnenin yokluğunda kemikleri yıkamak ve dedikodu yaymak onlara özel bir zevk veriyor ama bu çirkin davranışları onlara yaptıran nedir? Bunun birkaç nedeni var.
Tartışmayı kışkırtan nedir?
Her şeyden önce, kişiyi arkasından tartışmak, dedikoducuya dinleyicilerin gözünde daha önemli ve otoriter hissetmesini sağlar. Bu aynı zamanda olağan kıskançlıktan, tartışılan kişinin statüsüne ulaşma arzusundan ve onunla ilgili arzularının yüceltilmesinden kaynaklanmaktadır. Birisi hakkında dedikodu, genellikle dedikoducuların özgüvenini arttırır ve ona kendi gözünde büyüme fırsatı verdiği gibi, tartışılan kişinin itibarı üzerinde geçici bir güç kazanma fırsatı verir.
İnsanlar genellikle eksikliklerini haklı çıkarmak için dedikodu kullanırlar - sonuçta, diğerlerinde tam olarak kendilerinde bulamadıkları (veya tanımadıkları) niteliklerden rahatsız olurlar.
Tartışmanın en az nedeni, muhatabı memnun etme arzusudur. Biriyle bir sır paylaştıktan sonra, dedikodu otomatik olarak muhataba emanet etmeye karar verdiği ve böylece onu çoğunluktan ayıran önemli bilgilere sahip bir kişi haline gelir. Dedikodular tarafından ne kadar çok söylenti yayılırsa, kendi benmerkezciliklerini destekleyerek ve belirli kişilerin kişisel meselelerinin farkında oldukları için genellikle şükran duyarak daha özgüvenli hissederler.
dedikodunun doğuşu
Herkesin kendi bakış açısı vardır, ancak herkes bunu ifade etmeye çalışmaz. Arkasından tartışmak en çok kadınlar ve muhteşem fikirlerini etraflarındakilere iletmeyi gerekli gören kendine güvenen kibirli insanlar tarafından günah işlenir. Dedikodu genellikle bir tür sosyal "tutkal" rolü oynar, çünkü sohbet için her zaman ortak konu bulamayan insanlar onun yardımı ile iletişim ihtiyaçlarını karşılar. Biriyle tartışırken, genellikle benzer düşünen insanlar bulurlar ve yakın çevrelerinde dedikodu yapmaya devam ederler.
Genellikle tartışılan kişi, er ya da geç, onun etrafına yayılan dedikoduları öğrenir - ve sonra dedikodu, uzun dili için acı çekebilir.
Psikologlar, tartışma konularının kendileri hakkında yayılan dedikoduları görmezden gelmelerini veya kamuoyunda dedikodulara dönmelerini, suçlamalarının veya kurgusal gerçeklerin onaylanmasını talep etmelerini önerir. Aktif reddetme veya karşılıklı dedikodu, bir kişiyi kaybedene indirger, bu nedenle, tüm olumsuzlukları mizahla algılamanız ve her şeye muhteşem küçümseyici bir gülümsemeyle yanıt vermeniz önerilir. Genellikle, bu en çok dedikoduları çileden çıkarır - sonuçta, asıl amaç yerine getirilmedi, nesne acı çekmez, bu nedenle dedikodunun kendisi bir file havlayan bir Pug gibi görünen güçsüz bir çarşı kadınına dönüşür.
