Dedikodu, toplumda yaşamanın en tatsız maliyetlerinden biridir. Kemikleri arkasından yıkandığında insan kendini pek rahat hissetmez. Birisi, kendisi hakkında dedikodu yapmaya başlayacaklarından korkarsa, hem fiziksel hem de zihinsel durumda oldukça belirgin bir bozulma olabilir. Ve biri yaşıyor, onun hakkında söylediklerine dikkat etmiyor.
dedikodunun doğası
Dedikoduyu nasıl görmezden geleceğinizi anlamak için önce insanların neden dedikodu yaptığını anlamak iyi bir fikirdir. Aslında dedikodu, insan iletişiminin ayrılmaz bir parçasıdır ve işte bu yüzden.
Bir kişi bir toplumda yaşar veya daha doğrusu, az çok büyük toplulukların veya sosyal grupların bir üyesidir. Bu bir okul sınıfı, bir öğrenci grubu, bir çalışma ekibi, bir arkadaş grubu ve hatta bir ailedir. Bir kişi, kendisine en çok benzeyenlerle iletişim kurmayı sevecek şekilde inşa edilmiştir: aynı görüşlere, ahlaki ve etik tutumlara bağlı kalır, onunla aynı sosyal tabakaya aittir ve hatta belirli bir dış benzerliğe sahiptir (ırksal ve etnik özellikler, giyim tarzı vb.)
Doğal olarak, özdeş insanlar yoktur ve olamaz. Ancak her toplulukta, bu tür benzerliklerin en fazla olduğu bireylerin çoğunluğu vardır. Eğer diğerlerinden çok farklı biri varsa, onu tartışmaya ve kınamaya başlarlar.
Yani belki de dedikodudan kaçınmanın tek yolu “herkes gibi” olmaktır, yani. belirli bir sosyal grubun üyelerinin çoğunluğunda var olan özellikleri ve nitelikleri gösteriyor mu? Evet, bu durumda yargılanma ve tartışılma şansı çok daha az. Ama bu yol pek iyi değil.
İlk olarak, her insan her zaman bir sosyal grubun üyelerinin çoğunluğu tarafından kabul edilmeyen ve olumsuz olarak değerlendirilen bir şeye sahiptir, bu nedenle hiç kimse dedikodudan mutlak olarak korunamaz.
İkincisi, sosyal gruplar farklıdır ve her birinin kendi "normları" vardır, bu da gruptan gruba geçerken her birinin gereksinimlerine sürekli olarak uyum sağlamanız gerektiği anlamına gelir. Sürekli strese ve depresyona giden doğrudan yol burasıdır!
Ancak dedikodu durdurulamıyorsa, ona aşırı tepki vermemeyi öğrenmelisiniz. Nasıl yapılır?
Dedikodu ile nasıl başa çıkılır
Suçluluğu bırakın ve kendinizi kabul edin. Bu zor olabilir, çünkü övgü duymak kınamaktan çok daha hoştur. Ancak herkesin “doğru” ve “iyi” olması mümkün değildir. Evet, her insan farklıdır ve bazen “eksiklikleri”, değerlerinin tersidir. Başkalarının sevmediği yönleri kendinde kabul etmek, kişilik özellikleri olduğunu anlamak ve eleştiriye cevap olarak sakince "Evet, öyleyim" demek gerekir.
Herhangi bir dedikodunun bir gün biteceğini anlayın. İnsanlar kendileriyle ilgili daha önemli ve acil sorunları olana kadar başkalarıyla ilgilenirler. Bu olur olmaz dedikodu kendiliğinden geçer.
Yavaş yavaş kendi sosyal çevrenizi oluşturmaya değer. Herhangi bir sosyal grupta sizin görüşlerinizi ve inançlarınızı paylaşan, benzer bir yaşam tarzına sahip ve benzer zevklere sahip yeterli sayıda insan bulundurmaya çalışın. Benzer düşünen insanlardan oluşan bir çevrede dedikodu olasılığı çok daha azdır.
