Münafık, iki yüzlü kimsedir, bir şey söyleyip başka bir şey düşünen aldatıcıdır. Kural olarak, bencil veya diğer değersiz güdülerden hareket ederek bu şekilde davranır. Klasik ikiyüzlü türü, M. E.'nin çalışmasında Porfiry ("Judas") Golovlev'dir. Saltykov-Shchedrin "Lord Golovlevs". Ne yazık ki, bu tür insanlar nadir değildir. Onlara nasıl davranmalısınız?
Münafık kimdir?
Bir kişinin ikiyüzlülüğü, iletişim kurmayı reddetmek için yeterli bir nedendir. Temel sağduyu ve insan ahlakı açısından, bir münafık ne iyiliği ne de güveni hak eder. Aldatıcıdır, güvenilmezdir, ilk fırsatta ihanet edebilir. Ne ona güvenebilirsin ne de onunla gizlice konuşabilirsin, çünkü sana hemen hemen sırrını söyleyecektir. Bu nedenle, böyle bir kişiyle hiçbir ilişki kurmamak daha iyidir. Ve bu mümkün değilse, örneğin akrabanız veya iş arkadaşınız olduğu durumlarda, ilişkiyi minimumda tutun, kendinizi yalnızca selamlama ve en genel ifadelerle sınırlayın. Yani, onunla soğukkanlı olun - artık yok.
Hiçbir durumda ona sırlarınızla güvenmeyin, sorunları paylaşmayın, çünkü bu açıklık size karşı dönebilir. Bir kişi iletişimini empoze ederse, meşgul olduğunu söyleyerek ona nazikçe gösterin.
Çoğu insanın dürüstlüğü, söze bağlılığı en değerli insani nitelikler arasında görmesi, yalan ve samimiyetsizliğin de en değersizler listesinde yer alması tesadüf değildir.
Müminler Münafıklara Nasıl Davranmalı?
Ancak şu soru ortaya çıkıyor: Samimi müminler münafıklara nasıl davranmalıdır? Örneğin, Hıristiyan dini şunu gerektirir: "Komşunu kendin gibi sev." Bu “komşu”, en hafif tabirle, en layık kişi olmasa bile. Ayrıca şu emri de hatırlayabilirsiniz: "Yargılama, kendin yargılanmayacaksın."
Bu zor bir soru. Din, bir müminin bir başkasına, o münafık dahi olsa, samimi bir konukseverlik, sevgi ile muamele etmesini gerektirirken, diğer taraftan bu tür davranışlar riya olarak da değerlendirilebilir. Örneğin, mümin, münafık için herhangi bir sıcak duygu hissetmez ve kelimenin tam anlamıyla, samimiyeti göstererek arkadaşlığına katlanmak için kendini zorlar ve bu bir günahtır.
Dünyanın bütün büyük dinleri, bu tür davranışları bir yalanla eşitleyerek ikiyüzlülüğü şiddetle kınıyor.
Bu durumda, bir din adamına danışmaktan zarar gelmez. Hıristiyan dini, Kurtarıcı'nın, ölümcül işkence karşısında bile, herkese alçakgönüllülük ve sabır konusunda bir ders verdiğini, hem cellatlarını hem de onunla alay eden ve hakaret eden soyguncuyu bağışladığını öğretir. Bu nedenle, bir mümin, günahlarından dolayı üzülerek ve bu değersiz kişiyi anlaması için Rab'be dua ederek ikiyüzlü bir kişiyi affedebilir.
