Kendini gerçekleştiren insan, ister istemez çevresindekiler tarafından nasıl algılandığı ve değerlendirildiği, sosyal bir toplumda nasıl bir yer işgal ettiği sorusunu sorar. Benlik saygısı, bu tür soruların cevaplarından doğar.
Benlik saygısı, bir kişinin kendi kişisel niteliklerine ilişkin değerlendirmesini yansıtan kişisel bir özelliktir. Amerikalı psikolog W. James bunu bir kesir olarak sundu: pay, bir kişinin iddialarıdır ve payda, onun gerçek yetenekleridir. Payda paya eşitse bu yeterli bir öz değerlendirmedir, pay paydadan büyükse fazla, az ise eksik tahmin edilir.
Benlik saygısı yüksek bir kişi en tatsız öznedir, başarısızlığı için herkesi suçlayan, kendini değil, “saldırgan bir kaybeden”. Benlik saygısı düşük olan bir kişi, başkalarına daha az sorun verir, ancak daha çok psikolojik yardıma ihtiyaç duyar.
Tüm psikolojik sorunlar benlik saygısını artırmakla çözülmez. Yeterli, özellikle fazla abartılmış bir benlik saygısı olan bir kişi, artışından faydalanmayacaktır.
Düşük benlik saygısı belirtileri - dikkatin kendi başarısızlıklarına sabitlenmesi, başarıların devalüasyonu, "başarısızlıklardan kaçınma" tipi davranışlara kadar kararsızlık. Böyle bir kişinin çarpıcı bir örneği, tahtaya cevap vermekten korkan bir okul çocuğudur (“hiç bir şey yapmamak daha iyidir”). Sadece bu durumda, bir artış ihtiyacı hakkında konuşmanız tavsiye edilir.
Yapmanız gereken ilk şey başarılarınızı ve başarılarınızı hatırlamaktır, hatta hepsini okul çağından başlayarak yazıya dökebilirsiniz. Örneğin, bir kadın, karmaşık olmayan bir kişisel yaşam nedeniyle düşük benlik saygısından muzdarip olabilir - bu, okuldan altın madalya ile mezun olduğunu ve onurlu bir üniversitenin ilk denemede lisansüstü okula girdiğini hatırlamanın zamanı geldiği anlamına gelir. tezi, yardımcı doçent oldu, son bilimsel makalesi Profesör N tarafından övüldü, vb.
İdeal seçenek, kendinize “Ben başarısızım”, “Başarısız olmayacağım” ve düşük özsaygı uyandıran diğer benzer ifadeleri bir kez ve tamamen yasaklamak olacaktır, ancak bu mümkün değildir. Bu tür düşünceler akla gelecek, ancak onlar için çürütmeler hazırlanmalıdır: "Ben kusurluyum - kimse mükemmel değil", "Hiçbir şeyle baş edemiyorum - bununla ve bununla mükemmel bir iş çıkardım".
İltifatları nasıl doğru bir şekilde kabul edeceğinizi öğrenmek önemlidir. Benlik saygısı düşük insanlar, onlara kendi başarılarından utanmış gibi tepki verir ("Nesin sen, ben sadece şanslıydım"). Övgüler, gururla olmasa da onurlu bir şekilde cevaplanmalıdır: "Teşekkürler, denedim", "İşimden memnun kalmanıza çok sevindim."
Başarısızlık korkusunu unutmak zordur - düşük benlik saygısına sahip insanların bu kaçınılmaz arkadaşı, herhangi bir işe başlamadan önce her seferinde üstesinden gelinmesi gerekecektir. Korku mantıktan önce geri çekilir: Ne tür bir başarısızlık olabileceğini, bir şey planlandığı gibi gitmezse ne gibi geri dönüş seçeneklerinin öngörülebileceğini analiz etmek gerekir.
Ön analize çok fazla kapılmamalısınız: En kısa zamanda işe başlamanız gerekir, aksi takdirde kararsızlık hakim olabilir.
İşi üstlenmeyi, korkunun üstesinden gelmeyi öğrenen bir kişi başarıya ulaşacaktır, gerçek başarı da benlik saygısının artmasına katkıda bulunur.
