Adresimizde sık sık eleştiriler duyuyoruz. Hem görünüm hem de davranışla ilgili olabilir, örneğin, insanlar çok duygusal veya tam tersine çok soğukkanlı olduğunuz hakkında yorum yapar. Bu tür ifadeler nedeniyle, yalnızca özsaygımız sık sık acı çekmez, aynı zamanda hayaller de paramparça olur.
“Onları dinleme” veya “onlara bakma” demek kolaydır. Ancak bunu yapmak elbette çok daha zordur. İnsanların birbirine karşı eşitliğini ve görüşlerinin eşitliğini fark edin. Bu tür "eleştirmenlerin" temel sorunu, kendi süper fikirlerini tek doğru olarak sunmalarıdır ve kendiniz için bir yabancının görüşünün sizinkinden daha önemli ve daha doğru olmadığını anlarsanız, o zaman anlayacaksınız. bu "eleştirmenlerin" davranışlarının ne kadar aptalca göründüğünü anlayın …
İfade: "Evelina, çok büyük yanakların var, ne kadar kötü olduğunu göremiyor musun?" elmalı turta sevmiyorum, nasıl sevebilirsin ki demekle eşdeğerdir. Sadece iğrenç bir tadın var, onu yemeyi bırakmalısın." İnsanların, görüşlerinde bireysel olmalarına rağmen, haklarında eşit olduklarını ve bu nedenle kimsenin size bu elmalı turtayı yiyip yememenizi yasaklayamayacağını kafanıza sokun.
Hayattaki hedeflerinize karar verin. Bir kişi hayattan ne istediğini bilmediğinde, çoğu zaman diğer insanların sonsuz görüşleriyle kafası karışır. Henüz önceliklerini belirlemedi, bu nedenle tanıdık bir kişi tarafından atılan herhangi bir cümle bir cümle olarak algılanıyor. Örneğin arkadaşınız boyadığınız tablonun renk paletini beğenmedi. Bu, çizimin seni ilgilendirmediği anlamına gelmez ve resimlerin tek kelimeyle berbat. İşinizle ilgili neyi sevdiğinizi, neye konsantre olmak istediğinizi ve neye gözlerinizi kapatabileceğinizi düşünün. Karar verdikten sonra muhatabın sözlerini bir düşünün: Size söylediği bilgiler bu kadar önemli mi?
İçinizdeki her şeyin kişiliğinizin bir parçası olduğunu ve hepinizin eşsiz olduğunu, güzellik ve yeteneklerin göreceli bir kavram olduğunu ve bu nedenle her olumsuz eleştirinin her zaman kendi olumlu eleştirisi olacağını anlayın.
