İnsanlar neden mutsuz? Bu soru çoğunlukla retoriktir, çünkü her insan kendi yolunda mutsuzdur. Kendini kilitlememelisin, inan bana, kederin en acı değil.
Cesaretsizlik günahtır. Modern toplumda, çoğunlukla maddi başarılardan oluşan belirli bir başarı modeli benimsenmiştir. Bir kişinin bir ailesi, bir dairesi, bir arabası varsa, o zaman bu hayatta mutlu ve tatmin edici olarak kabul edilebilir. Ancak, neden bu kadar çok başarılı insan derinden mutsuz, bağımlı hale geliyor ve hatta bazıları kendi hayatlarını alıyor?
Cevap, değerlerin ikame edilmiş olmasıdır. Sevgi, fedakarlık, bağışlama, merhamet, her insan için en önemli ve hayati olan, aptal ve gereksiz kişisel tezahürler olarak kabul edilir. Çünkü bir bireyin maddi zenginlik elde etmesine ve "başarılı" olmasına yardımcı olmazlar. Ancak sadece bu "gereksiz tezahürler" bir neşe kaynağıdır ve insanı mutlu edebilir. Bireyin yalnız olmadığını, diğerlerinden izole olmadığını fark etmeye yardımcı olurlar. Ancak bu niteliklerin diğer insanlarla ilişkili olarak tezahür etmesiyle bir kişi, bu dünyaya neden geldiğini anlayabilmek için mutluluğu ve varlığın doluluğunu hissedebilecektir.
Cesaretsizliğin ve depresyonun üstesinden gelmek ve mutsuz hissetmeyi bırakmak için aşağıdakilere ihtiyacınız var:
- kendinize çekilmeyin, diğer insanlarla daha fazla iletişim kurun;
- bir psikoloğa danışın;
- kiliseyi ziyaret edin;
- hayır işi yapmak.
Diğer bireylerle etkileşime girdiğinizde, "mutsuzluk" duygunuzun yanlış olduğunu hissedebilirsiniz. Dünyada çok fazla neşe ve mutluluk var, sadece onu görmek istemen gerekiyor.
