Kıskançlık, genellikle insanları birbirinden uzaklaştıran ve hayatlarını mahveden oldukça yaygın bir duygudur. Kıskanç insanlar bir sonraki skandalla sadece ilişkilerini, mutluluklarını mahvettiklerini düşünmüyorlar. Ya da belki durup düşünmeliyiz: kıskançlığın gerçekten bir nedeni var mı?
Elbette kimse kıskanmaya gerek yok, sadece kıskançlık sağlıklı olmalı demiyor. Bir kişi diğerini sonsuza kadar kıskanıyorsa, böyle bir ilişkinin gerekli olup olmadığını düşünmeniz gerekir.
Sevilen birini kıskanan kişi, sadece kendini değil, eşini de tükenme ve duygusal tükenmeye getirir. Bu nedenle, duygularınızı kontrol etmeyi ve ilk fırsatta ruh eşinize atmamayı öğrenmelisiniz. Yıkmak inşa etmekten daha kolaydır, bu her zaman hatırlanmalıdır.
İlişkide sağlıklı bir kıskançlık varsa, bu yararlıdır, çünkü ilişkiyi “ısıtır”. Ancak bu duygu sınırları aşıyorsa, bu konuda bir şeyler yapılması gerekir. Kıskançlık, sessizliği sevmeyen bir duygu. Oturup susmanıza gerek yok, sevdiklerinizle konuşup deneyimlerinizi anlatmalısınız. O da bunu onaylayacak veya reddedecek. Her durumda, bir ilişkide her zaman her ikisi de suçludur ve durumu birlikte çözmeyi öğrenmek gerekir. Bir çift bu sorunla kendi başlarına baş edemiyorsa, bir psikoloğa danışmak daha iyidir.
Çoğu zaman, kıskançlığın arkasında banal bir kendinden şüphe gizlenir. Yani, bir ortağın endişesi ve güvensizliği için böyle bir neden yoktur. Sadece bir kişi kendine güvenmiyor ve bir ruh eşini kaybetmekten korkuyor. Bu gibi durumlarda, kendiniz ve her şeyden önce kendinize karşı tutumunuz üzerinde çalışmalısınız.
İlişkiler neşeli ve kaygısız olmalı, keder ve ıstırap getirmemelidir. Sadece güvenmeyi öğrenmen gerekiyor çünkü güven, uzun ve mutlu bir yaşamın anahtarıdır.
