Çocuğun ruhunun özelliği, çeşitli korkulara pek dayanamamasıdır. Ve bir yetişkin için ağrısız olan bu deneyimler, çocuğun bilincinde ciddi travmalara neden olabilir. Bu nedenle çocukluk korkularını erken teşhis etmek ve tedavi etmek çok önemlidir.
Talimatlar
Aşama 1
Çocukların korkuları her zaman fark edilmez. İlk aşamalarda, genellikle tespit edilmesi zordur. Bebekte başlayan bir fobiyi tanımak için onu gözlemleyin. Daha içine kapanık olursa, sert seslerden ürkmeye başlarsa, geceleri sık sık uyanırsa, belki de korkudan kıvranır. Ayrıca çocuğun çizimlerine de dikkat edin. Koyu renkler, keskin çizgiler, garip yaratıklar başka bir endişe verici göstergedir.
Adım 2
Çocuğunuzla konuşmayı deneyin. Konuşmanız hafif, gündelik olmalı. Son zamanlarda okuduğunuz bir kitap, gördüğünüz bir film vb. tartışarak başlayabilirsiniz. Yavaş yavaş, önde gelen soruları kullanarak çocuğun neyden korktuğunu öğrenin.
Aşama 3
Korkuya neden olan bir nesne veya olguyu bulduktan sonra çocuğun hayal gücüyle çalışmaya başlayın. Bebeğin korktuğu şeyi çizmesini isteyin. Ardından, kendisini tasvir etmesini tavsiye edin. Aynı zamanda çizimindeki çocuk kendinden emin, güçlü ve cesur görünmelidir. Bebeğin korkusunu çabucak yenebilmesi için bu görüntüyü göze çarpan bir yere yerleştirin.
4. Adım
Çocuk bir masal canavarından korkuyorsa, ona bu yaratığa karşı mücadelede güven verecek bir eşya verin. Örneğin, bir oyuncak kılıç, bir muska (korku mistik bir şeyle ilişkiliyse). Ve korkularına karşı mücadelede bebeğinize yardım etme isteğinizi ifade ettiğinizden emin olun. Bize çocukken neyden korktuğunuzu ve bu korkuyla nasıl başa çıktığınızı anlatın. Onun için güvenilir bir destek ve müttefik olmalısınız.
Adım 5
Tüm süreci izleyin. Çocuğun nasıl uyuduğunu, kabus görüp görmediğini sorun. Cevaplar belirsiz ve kaçamak ise, durum daha da kötüleşiyor. Farklı çözümler önerin. Örneğin, ışıklar açıkken uyuyun veya gece odanıza gelin. Bazen çocuklar bunu istemekten utanırlar ve tek başlarına korkudan acı çekerler.
6. Adım
Çocuğunuzu sürekli neşelendirin, güçlü yönlerini vurgulayın, hiçbir durumda ona baskı uygulamayın. Birçok yetişkin genellikle çocukları şu ifadelerle “uyarır”: “Pekala, kendinizi bir araya getirin! Cesur bir adam mısın yoksa bir çeşit mırıldanan mı? Böyle bir taktik, bebeğin dış güven ve korkusuzluğun ardında, gelecekte ciddi fobilere dönüşebilecek korkularını gizlemeye başlamasına neden olur.
