Ne sıklıkla kafamızda bir "lapa" olduğu hissine kapılıyoruz?.. Düşünceler acele ediyormuş gibi karışıyor … Ve açıkçası onlara ayak uyduramıyoruz, paralel güncel problemlerle dikkatimiz dağılıyor, görünüşte sonu yok gibi görünen. Buna, ebeveynlerimiz tarafından dikkatlice kafamıza konan mükemmeliyetçilik de eklendi: en zeki, en güçlü, en hızlı olmalısın … Ve elbette, iç mimarisiyle şehrin bir parçası: yolların gürültüsü, koşuşturma kalabalığın ve komşunun asla durmayan tatbikatı. Bütün bunların ortasında, iç sesinizi duymak kolay değil. Ama bunu yapmanın en az 5 yolu var.
Talimatlar
Aşama 1
Adımını yavaşlat. Kelimenin gerçek anlamıyla. Gittiğiniz her yerde yavaş yavaş yürümeye başlayın. Geç kalsan bile. Bir şeyi ne kadar hızlı yaparsanız, o kadar özgür / güçlü / daha akıllı olacağınız hissi olsa bile, vb. "Sorundan kaçmak" ifadesini hatırlıyor musunuz?.. Tempo yavaşladıkça vücudumuzun kas yapısı gevşer, bu da beyne daha az kasılma göndermemizi sağlar. Başka bir deyişle, kendinizi iyi duymuyorsanız, durun.
Adım 2
Proteinleri karbonhidratlardan ayırın. Ayrı yemek basittir: patatesler - etten, peynirden - spagettiden, domateslerden - diğer tüm ürünlerden. Proteinin asimilasyonu için asidik bir ortama, karbonhidratların sindirimi için alkali bir ortama ihtiyaç vardır. Bu, yiyecekleri birbirinden ayrı yediğimiz zaman, vücuda aşırı yüklenmediğimiz, aksine onu enerji ve vitaminlerle doyurduğumuz anlamına gelir. Beyin bir saat gibi çalışmaya başlar. "Her şeyi raflara koy" ifadesini hatırlıyor musunuz? Başlayabilirsin.
Aşama 3
Kapa çeneni. Bir saattir. Ya da bir çift. Veya bir günlüğüne. Konuşma yoluyla, sadece biz konuşurken bile yeni bilgiler alırız. Beyni bir süre "yemek"siz bırakarak, eskiyi sindirmeye zorlarız. Ve yavaş yavaş kaygımızın nedeni olan şeyden kurtulur.
4. Adım
Vanity'yi haykırın. Tarlaya veya ormana, nehre doğru sürün. Bacaklarınız birbirinden ayrı ve kollarınız uzanmış halde durun ve güç olduğunu haykırın. Ve sonra sesli harfleri sırayla bağırın. "Aaaaa - oooo - uuuuu - eeeee - yyyy" ve ters sırada. Karşımızdaki kişiye (korkudan veya merhametten) sık sık bir şey söylemediğimizde, tüm bu kelimeler ve metinler aklımıza takılır ve zaman zaman düşünme sürecine müdahale eder. Ayrıca boğaz kas yapısı darbe alır ve yavaş yavaş körelir. Her şeyi konuşulmadan ve yası tutulmadan doğaya bırakmak daha iyidir.
Adım 5
Açlıktan ölmek. Günlük terapötik oruç, birikmiş yorgunlukla başa çıkmak ve duruma farklı bir perspektiften bakmak için sadık bir yardımcıdır. Gerçekten de, bir stres durumunda, genellikle "parlak" bir tada sahip ürünlere yöneliriz (çok baharatlı, tuzlu veya aşırı şekerli). Bizi yapıcı düşünceden uzaklaştıran sinir heyecanına daha fazla katkıda bulunanlar onlardır. Oruca doğru bir şekilde nasıl girilir ve çıkılır, Paul Bragg'in "Terapötik Oruç" kitabında okumak daha iyidir.
