Aile hayatı sadece neşe, sevgi ve tam karşılıklı anlayış anlarından oluşmaz. Eşlerin duygularını bastıramadığı ya da anne-babaların ve çocukların çığlıklara ve hakaretlere yöneldiği durumlar vardır.
Bazen sevgi dolu eşlerin, anne babaların ve çocukların, erkek ve kız kardeşlerin dudaklarından tanımadıkları insanlara söyleyemedikleri sözler ve hakaretler dökülür. Bazı nedenlerden dolayı, bazı durumlarda, en yakınlar ve akrabalar, meslektaşlardan ve arkadaşlardan daha kötü şeyler alır.
bağışlanma ümidi
Birçok faktör bir kişiyi olumsuz etkileyebilir. Hayattaki sıkıntılar, işteki problemler, arkadaşlarla olan çatışmalar onları gün içinde daha da sinirli yapar. Ve akşamları, strese yorgunluk da eklendiğinde, birey bakılmaya ve değer verilmeye ihtiyaç duyanlara - akraba ve arkadaşlara - yıkılır.
Bazı karı kocalar, müminlerine kötü sözler söylemekten çekinmezler çünkü gelecekte onları mutlaka affedeceklerinden emindirler. Burada doğrudan bir hesaplama yoktur. Ancak bir eşin veya eşin bilinçaltında, her durumda histerilerinin pratik olarak cezasız kalacağına dair bir inanç olabilir.
Böyle insanlar sevildiklerini bilirler ve bundan faydalanırlar. Bir noktada, çizgiyi geçebilir ve sevilen biriyle olan ilişkiyi geri dönülmez bir şekilde mahvedebilirler.
Ama hala sabır, sevgi ve aile olma arzusu varken, kavgalar, hakaretler ve münakaşalar devam edebilir.
Yüksek gereksinimler
Bazen insanlar sevdiklerine çok fazla olumsuzluk atarlar çünkü onlardan aşırı talepte bulunurlar. Sevilen birini olduğu gibi kabul etmek yerine, bu tür bireyler onu yeniden yaratmaya ve bir ideal yaratmaya çalışırlar.
Bu gibi durumlarda, insanlar sevdiklerinin eksikliklerine ve hatalarına çok sert tepki verir, çok şiddetli içerler ve kendi duygularıyla baş edemezler. Bu nedenle, insanlar arkadaşlarına, meslektaşlarına ve tanıdıklarına çok şey affetmeye hazırdır.
Çok yakın olmayan kişiler kendilerinden beklendiği gibi davranmıyorlarsa, bu sevilen birinin incinmesi gibi bir tepkiye neden olmaz.
Gevşemek için bir sebep
Ne yazık ki, bazı kişiler diğer insanlarla savaşamadıklarında sevdiklerini kullanırlar. Örneğin, bir kişi patronunun davranışından çileden çıkar. Yönetim alır, çok fazla talep eder ve astlarına uygunsuz davranır. Kişi, çeşitli nedenlerle korktuğu patronuyla savaşmak yerine eve gider ve sevdiklerini kırar.
Bir kişinin yabancıların önünde kendini kısıtlaması olur. Haksızlığa uğradığı takdirde bir mağazada veya bir kurumda skandal çıkaramaz. Ancak eve geldiğinde ailesini çökertmekte ve onları haksız yere rencide etmektedir.
Bu gibi durumlarda, akrabalar ve arkadaşlar, genellikle başarısız bir günün sonunda bardağı taşıran son damla değildi. Onlar gerçek kurbanlar. Kendi üzerinde gücü olanlara aynısını söylemekten korkan bir insan, onlardan çıkar.
