Sadece yetişkin bir kişiliğin değil, özellikle ergenlik çağındaki ve hala tam olarak oluşmamış bir psişeye sahip bir kişiliğin depresif durumundan nasıl kaçınılacağını ve önleneceğini öğrenmek önemlidir.
Ergenlikte yük artar: çocuklar ek derslere, seçmeli derslere, bölümlere ve çevrelere katılır. Bu nedenle, okul müfredatının hacmi artar. Sonuç olarak, ebeveynler çocuğun agresif davranışı, tembelliği ve izolasyonu hakkında şikayetlerle doktora başvururlar. Muayene, kural olarak, herhangi bir sağlık sorunu ortaya çıkarmaz.
Ruh üzerindeki yükün artmasıyla genç depresif bir duruma düşer. Ebeveynlerinin baskısı altında, ihtiyaçları konusunda büyüklerinin güvenini paylaşmadan ek derslere katılır. Genellikle bir genç, çalışmaları hayattaki daha fazla özlemle ilişkilendirmez. Bu nedenle direnmeye başlar, dikkatleri üzerine çekmeye çalışır, sempati arar ya da ilgisizlik ve kayıtsızlık maskesiyle kendisini rahatsız edici şeylerden uzaklaştırır. Artan bilgi ve talep hacmi, daha sorumlu çocukların başarısızlık, kötü notlar, ceza korkusu hissetmelerini sağlar. Aşırı yüklenmiş bir ruh, kendi başına stresle baş edemeyen bir sersemlik durumuna düşer.
Zihinsel rahatlama için otojen eğitimin kullanılması, yüksek duygusal stresi hafifleterek nevrotik bozukluklara, uyku bozukluğuna yol açar.
Kendini tanıma, iç gözlem, suçu başkalarına atmama, hatalarını anlama ve duyguların kontrolünü kendi ellerine alma yeteneği - ergenlerin otomatik eğitime girmesinin birçok nedeninden biri. Yetkili bir sınıf yapısı, bireysel yöntemlerin seçimi, bir uzmanın denetimi ile yöntem mükemmel çalışır.
