İş bağımlılığı, sosyal olarak kabul edilebilir ve bazen kabul edilebilir olsa bile hala bağımlılıktır. Ve işkolikliğin iyi kazanç anlamına geldiği hiç de bir gerçek değil. Çoğu zaman, bir işkolik, malzeme de dahil olmak üzere, sonuçtan ziyade işin sürecinden daha önemlidir.
Bir epigraf yerine - büyük Bernard Shaw: "Dünyadaki hiçbir şeyden hafta sonu kadar korkmuyorum."
"İşkoliklik" kelimesi ilk kez 1971 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nden bir rahip ve psikolog olan Wayne Oates tarafından tanıtıldı. Aynı yıl "Bir İşkoliğin İtirafları" kitabını yayınlayacak. Bununla birlikte, 52 yıl önce bile, büyük Freud'un bir ortağı ve ortağı olan Macar psikanalist Sandor Ferenczi, "Pazar nevrozu" adlı bir hastalığı tanımladı. Çalışma haftası sona erdiğinde, Ferenczi'nin bazı hastaları genel ilgisizlik, yaşam için plan eksikliği, inisiyatif eksikliği, öfke, suçluluk vb. bu daha sonra, bağımlı, bağımlının bağımlılık nesnesinden yoksun kaldığında (örneğin, bağımlı atlet bir antrenmanı atlar) klasik bir yoksunluk semptomu olarak tanımlanır. Garip bir şekilde, hastalar Pazartesi günü işe gider gitmez iyileştiler.
Artık işkolikliğin ortak bir anlayışı yok, kesin bir tanımı ve çalışma yöntemleri yok, pek çok sınıflandırma var. Bu arada, terimin kendisinin açıklığa kavuşturulması gerekiyor, çünkü işkoliklik hakkında, iş bağımlılığı hakkında, iş bağımlılığı hakkında konuşuyorlar …
Kural olarak, işkoliklik ve çalışkanlık paylaşılır ve ikincisi teşvik edilmeli ve eğitilmelidir, o zaman ilki önlenmesi, tedavi edilmesi ve önleyici tedbirlerin alınması gereken bir hastalıktır.
Çoğu yazar, çalışkan bir insan ile işkolik arasındaki temel farkın bağımlılık ve zevk olduğu konusunda hemfikirdir. Çalışkan bir kişi iş için patolojik bir özlem duymaz, sonuca odaklanır, dinlenmeden çalışma kapasitesinin düştüğünü anlar ve buna göre işinin bir parçası haline gelen yüksek kaliteli bir dinlenme planlar. Ayrıca, aileyi ihmal etmezler. Bir işkolik farklı bir konudur: sağlık hizmetlerini sadece kelimelerle destekler, nasıl dinleneceğini bilmez ve sevmez ya da esas olarak süreç uğruna çalışırlar ve aile can sıkıcı bir engel, bir engel olarak algılanır. başka bir projeye, başka bir göreve giderken.
Devlet Sosyal ve Adli Psikiyatri Bilim Merkezi müdür yardımcısı Profesör Kekelidze, bir kişinin işkolik değil, “muzaffer” olması gerektiğini söylüyor, çünkü “ikincisi, kariyerini günün her saatinde değil, kafasıyla yapar, enerji, organizasyon, hedeflerin net formülasyonu.”
İşkoliklikte dünya lideri Güney Kore'dir (belki de aslında Kuzey, ancak veri yok). Bu ülke en fazla fazla mesaiye, düzensiz çalışma günlerine ve sonuç olarak hasta etkisiz işçilere sahiptir. Örneğin Kore Sağlık Bakanlığı, Bakanlığın tüm binalarında tam olarak 18.00'de elektriğin kesilmesine ilişkin bir talimat yayınladı. Bu, herkesin eve gitmesi ve gece yarısına kadar oturmaması için yapılır. Bu önlem, çalışanlar arasında boşanma vakalarının artmasından sonra alındı ve doğum oranı da azaldı (bu, aşırı çalışma temelinde sık intiharların arka planına karşı). Bu arada, bir işkoliğin cinsel aktivitesi çok düşüktür; ve tam tersi - haftada ortalama olarak ortalama iki kez seks yaptıkları aileler, kocaların eve iş götürme olasılığı çok daha düşüktür, çünkü daha keyifli bir iş vardır (ancak daha az zaman alır).
Psikologlar, psikoterapistler ve psikiyatristler, işkolizmin önlenmesi için şu kuralları önermektedir:
1. Bir düşünün, yaşamak için mi çalışıyorsunuz, yoksa çalışmak için mi yaşıyorsunuz?
2. Gerçekten acil bir çalışma gerekliliği olmadıkça fazla mesaiye kalmayın.
3. Her yeni fırsatı yakalamayın. Önceki vakaları takip edin.
4. Liderseniz delege edin. İşi paylaşın, tüm sorumlulukları üstlenmeyin.
beş. İşten molalar verin. Programınız izin veriyorsa, şunu deneyin: 55 dakika çalışma, 5 dakika dinlenme ve kaydırma yapmadan, ancak hiçbir şey yapmadan sessizce.
6. İşten ayrılma anından dönüş anına kadar en az 12 saat geçmelidir. Nasıl yapılır? Zamanınızı planlayın ve daha hassas çalışın.
7. Haftanın her günü için bir çalışma planı yapın. Zaman çerçevesi dar. Vaktin yok - acı çek, ama iş dışında, eve giderken.
8. "Yalnızca senin için çalışıyorum" gibi ifadeleri yasaklayın. Bu doğru değil, işkolik kendisi için çalışır.
Bazen bir hobi bulmanız tavsiye edilir, ancak bir tuzak vardır - bir işkoliğin hobisi genellikle işten sonra bir sonraki tutkuya dönüşür.
Çoğu zaman, işkoliklik, bir kişi aileden takdir edildiği yere kaçtığında veya en azından onun etrafında itilmediğinde, aile sorunları tarafından tetiklenir. Bir sonraki makalede bu konuda daha fazla bilgi.
En ağır vakalarda, bir kocanın veya eşin işkolikliği aile refahını tehdit ettiğinde, bir uzmana başvurmak gerekir, burada kendi kendine yardım çalışmaz.
