Merhamet, bir başkasının acısı, sıkıntısı ve mutsuzluğu ile empati kurma yeteneğidir. Merhametli bir kişi doğası gereği empatik ve hassas olma eğilimindedir.
Giderek artan bir şekilde şu ifade duyuluyor: merhamet gereksiz bir anakronizmdir. İddiaya göre, yalnızca bir kişinin hayatta başarıya ulaşmasını engeller ve onu amaçlanan hedefe ulaşmaktan uzaklaştırır. Sonunda, her erkek kendisi içindir. Birisi daha şanslı, biri daha az. Ve günümüzde, şiddetli rekabet ve sonsuz acele çağında, pişmanlık duymak, sempati duymak için ne zaman ne de sebep var. Aynı zamanda, M. Gorky'nin "Dipte" adlı oyunundan ünlü alıntı bazen alıntılanır, burada acımanın bir kişiyi küçük düşürdüğü belirtilir. Ama öyle mi? Ne de olsa insanı hayvandan ayıran şey merhamettir. Vahşi yasaları acımasızdır: zayıf, hasta, sakat bir yaratık için yer yoktur, çabucak ölür, ya yırtıcıların avı ya da kendi kardeşlerinin kurbanı olur. Hayvanlar arasında merhamet vakaları da vardır, ancak bu kuraldan ziyade istisnadır. Ancak normal bir insan, başı belada yardıma ihtiyacı olan birini terk etmeyecektir. Ayrıca, zayıflık veya çaresizlikten yararlanarak işini bitirmeyecektir. İnsan doğası buna izin vermediği için. Merhamet edebilen kimse, ne insanlara ne de hayvanlara karşı cimrilik yapmaz. Üstelik suç yoluna gitmeyecek. İstisnalar elbette vardır, ancak son derece nadirdir. Zıt örnekler - zalim, kalpsiz insanlar, köpek yavrularına ve kedi yavrularına işkence ederek başlayıp, daha sonra en tehlikeli katil manyaklar haline geldiğinde, ne yazık ki, bol miktarda var. Çoğu zaman, bir kişiye büyük bir keder veya bir sürü sorun düştüğünde, derinden mutsuz hisseder, ona aşılmaz bir "kara çizgi" gelmiş gibi görünür. Böyle bir durumda, başka bir kişinin şefkati ona büyük ölçüde yardımcı olabilir: sıcak sempati veya destek sözleri, bir yardım teklifi. Önemleri fazla tahmin edilemez. Ve gerçekten, Rus edebiyatının büyük klasiğine tüm saygımla, burada aşağılayıcı bir şey yok. Tamamen merhametten yoksun, başı dertte olan birine yardım eli uzatamayan ya da ona sadece güzel sözler söyleyemeyen insanlardan oluşan bir toplum nasıl olurdu bir düşünün. Bu izlenim sadece ürkütücü. Bu tür konuların arasında olmak pek rahat olmazdı. Bu nedenle, şefkatin en önemli ve değerli insan özelliklerinden biri olduğunu bir aksiyom olarak kabul edin. Ve başkasının kederine, sıkıntılarına kayıtsız kalmamaya çalışın. Sonuçta sizler insansınız.
