Fobi, çoğu zaman takıntılı olsa bile kalıcı bir korkudur. Fobilerin her yerde bulunmasına rağmen, insan davranışının normu değildirler. Ve insanlar genellikle sıradan korkularla kendi başlarına başa çıkmayı başarırlarsa, fobiler çoğunlukla profesyonel tedavi gerektirir. Fobiler çok farklıdır, ancak hepsi sınıflandırılabilir.
Talimatlar
Aşama 1
Çocukluk fobileri, erken çocukluk döneminde ortaya çıkan çevre ile temasa dayalı korkulardır. Bu karanlık korkusu, bazı özel nesnelerin korkusu, örneğin bodrum kapıları ve dolaplar. Bir kişi çocuklukta bu tür şeylerden korkmaya başlamadıysa, büyük olasılıkla gelecekte yapmaya başlamayacaktır. Sosyal fobi, çocukların korkularına aittir, çünkü sosyalleşme ihtiyacı bir insanda yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkar. Çocuklar en çok anaokuluna gitmeyi sevmezler. Ergenler ve yetişkinler genellikle okul veya iş korkusunu bu kadar açık bir şekilde göstermezler. Bununla birlikte, bu grubun fobileri bir insanı hayatı boyunca etkiler. Çocukluk çağı sosyal fobisi, çoğu yetişkinde bulunan topluluk önünde konuşma veya üstlerle veya güçlü kişilerle iletişim kurma korkusuyla sonuçlanır.
Adım 2
Gençlik fobileri. Bu yaşta, kendini çevrenin bir parçası olarak anlamaya dayalı korkular ortaya çıkar. Korkular, diğer insanlarla veya nesnelerle belirli bir etkileşim türü ile ilişkilidir. Örneğin, intimofobi - cinsel ilişki korkusu - ve bu fobiyle ilişkili tüm cinsel korkular çoğunlukla ergenlik döneminde ortaya çıkar. Ancak ilk başta bir kişi fiziksel temas olasılığından korkarsa, yetişkinlikte bu korku genellikle yakın manevi ilişkiler korkusuna dönüşür. İntimofobik bir kişi açılmaktan, sorumluluk almaktan ve insanlara yaklaşmaktan korkar. En sık ergenlerde ortaya çıkan kendinden şüphe duyma, fobilere de yol açar. Ayrıca bu yaşta ölüm korkusu (tanatofobi), kapalı alan korkusu (klostrofobi) veya açık alan korkusu (agorafobi) vardır.
Aşama 3
Sorumluluk fobileri genellikle genç ebeveynleri rahatsız eder. Bazıları çocuğa bir şey olmasından çok korkuyor. Çocuğunu her konuda kontrol etmeye çalışırlar, ona arkadaş seçerler ve evden uzaklaşmasını yasaklarlar. Bu tür saplantılı korkular sevginin dışavurumları değil, anne babaların baş edemediği paniklerdir. Sonuç olarak, fobiler genellikle çocuklarda görülür.
4. Adım
Garip fobiler. Son yıllarda, insan fobilerinin listesi önemli ölçüde genişledi. Bazı fobiler, örneğin aşırı kilolu olma korkusu gibi, zamanlarına özgü hale gelirken, diğerleri, örneğin balon, tavuk veya daire şekli gibi sıra dışıdır. Bu gruptaki tüm fobilerin kendi adı yoktur.
