Fobi, hayali tehlikenin neden olduğu hipertrofik bir korku hissidir. Makul bir korku duygusu faydalıdır, gerçek bir tehdit karşısında kuvvetleri harekete geçirmeye yardımcı olur. Fobiler hayatı bir kabusa çevirebilir. Bu ruhsal bozukluktan muzdarip bir kişi, sürekli olarak kurgusal bir tehlikeden saklanmak zorunda kaldığı için tam bir hayat yaşayamaz. Birisi kapalı bir alandan korkar, biri topluluk önünde konuşmaktan korkar, biri örümceklerden korkar. Ayrıca böyle bir fobi türü vardır - bir kişinin fobilerin yokluğundan korktuğu afobofobi.
Talimatlar
Aşama 1
Bir korku kaynağıyla karşılaştığınızda olumsuz düşünceleri olumlu düşüncelere çevirmeye çalışın. Örneğin, kinofobi (köpek korkusu) ile, hayvanı bir tehlike kaynağı olarak hayal etmenize ve köpeğin ısırabileceğini düşünmenize gerek yoktur. Düşüncelerinizi, hayvanın bir zincir üzerinde oturduğu ve kırılamayacağı gerçeği üzerine yoğunlaştırın.
Adım 2
Yavaş yavaş yaklaşarak korkunuzla savaşın. Bu, araknofobi (örümcek korkusu) durumunda, ilk gün ortasında büyük bir örümcekle ağda dolaşmaya başlamanız gerektiği anlamına gelmez. İlk başta, sevilen birinin varlığında araknidli resimleri düşünün. Bu artık korkutucu olmadığında, ölü örümceğe uzaktan bakmayı deneyin. Mesafeyi yavaş yavaş kapatın. Zamanla, yaşayan bir örümceğe nasıl yaklaşacağınızı öğreneceksiniz ve hatta ona dokunabileceksiniz. Bu yöntemle tedavinin uzun sürdüğünü unutmayın, ancak günlük uygulama ile birkaç ay sonra fobinizle başa çıkacaksınız.
Aşama 3
Korkunun kaynağıyla karşılaştığınızda dikkatinizi dağıtmaya çalışın. Şarkı söyleyin, okuyun, konuşun - düşüncelerinizi değiştirmenize yardımcı olacak her şeyi yapın ve yakınlarda bir yerde sizi korkutan bir nesne veya fenomen olduğunu düşünmeyin.
4. Adım
Korkunun kaynağını görünce hareket edin. Egzersiz, anksiyete sırasında üretilen fazla adrenalini yakmaya yardımcı olur. Yürüyemiyor veya koşamıyorsanız, kaslarınızı sıkın ve gevşetin.
Adım 5
Psikotrop ilaçları reçete etme konusunda doktorunuzla konuşun. Vakaların yarısında antidepresanlar fobilerle başa çıkmaya yardımcı olur. Psikoterapi ile birlikte sakinleştiriciler neredeyse yüzde yüz sonuç verir.
