Kendimize küresel ve ilham verici bir hedef belirledik ve iki hafta boyunca ısrarla ona doğru ilerliyoruz. O zaman coşkumuz keskin bir şekilde düşer ve sonunda bu hedefi takip etme arzusu yoktur. Peki motivasyonunuzu nasıl arttırırsınız?
Beynimiz a priori arzuların anında tatmin edilmesi için çabalar. Küçük çocuklara bakın: Arzularını kontrol edemezler ve burada ve şimdi zevk alma eğilimindedirler. Ancak yaşlandıkça, kısa vadeli doyum yerine uzun vadeli faydalara öncelik vermeyi öğreniyoruz. Örneğin, daha sağlıklı ve daha çekici olmak için kilo vermeye karar veriyoruz.
Asıl zorluk, böyle bir kararın aslında bir dizi küçük günlük eyleme dönüşmesidir: öğle yemeğinden sonra tatlıyı bırakmak, evde dinlenmek yerine spor salonuna gitmek, pirzola ile normal patates püresi yerine süzme peynir ile akşam yemeği yemek ve yakında. Bu küçük çözümler, enerjimizi büyük olanlardan daha hızlı emer. Ve bu ne kadar sık tekrarlanırsa, bir gün ayartmaya karşı direnmeme olasılığımız o kadar yüksek olur.
İrade, kullandıkça tükenen bir kaynaktır. Zamanla, her yeni gönüllü çabaya giderek daha zor verilir. Bilinçsizce rahat ve tanıdık (her zaman yararlı olmasa da) bir duruma dönmek için çabalıyoruz.
Hedefimizin somut örneğini elde etmek için görevimiz aşağıdaki gibidir. Bu hedefe giden yolda mümkün olduğunca az küçük karar vermemiz ve aynı zamanda yanlış (kolay) karar vermeyi mümkün olduğunca zorlaştırmamız gerektiğinden emin olmalıyız. İşte bunu yapmanıza yardımcı olacak bazı stratejiler.
"Eğer … o zaman …" algoritmasını kullanın
İlk aşamada, göreviniz, bilgisayarın görevlerini oluşturduğu gibi hedefleri formüle etmektir. Bilgisayarın olası bir alternatifi yoktur: komutu alır ve "eğer … o zaman …" algoritmasına göre hareket eder. Diyelim ki bilgisayarınızda bir fotoğraf açıyorsunuz ve hangi programdan açacağını ve açacağını hiç düşünmüyor. Bilgisayar şu prensibe göre çalışır: kullanıcı bu simgeye çift tıklarsa, komutu bu uygulamaya yönlendiririm ve bu dosyayı açarım. Sen de aynısını yapmalısın.
Örneğin: Bugün Çarşamba ise, parkta antrenmana gideceğim (zaten). Eylemleri belirli bir zamana bağlamayın, bunun için başka işaretler kullanmak daha iyidir. Örneğin bugün çarşamba ise yemekten bir saat sonra antrenman için parka gideceğim. Günlük rutininize yeni bir alışkanlık bağlarsanız harika olur.
Ortamınızı dikkatli seçin
Alışılmış çevre, alışılmış yaşam biçimini destekler, bu bir gerçektir. Çevrenin bir amaca yönelik çalışmasını sağlayın, aleyhine değil. Örneğin, her akşam işten sonra pastaneye giderken pastaneye gittiyseniz, kendinizi cezbetmemek için rotanızı değiştirin; Çok fazla yemek yememek için bir kafede değil, arkadaşlarınızla yürüyüş yapmak için zaman geçirin.
İnsanların etkisini düşünün
Sadece çevreden değil, insanlardan da etkileniyoruz. Bu nedenle, benzer düşünen insanları bulmak çok önemlidir. Örneğin, kilo veren bir meslektaşınızla takım kurun, böylece öğle yemeği sırasında, herkes bir sonraki yemek odasına gittiğinde, yanlarında getirdikleri öğle yemeğini alsınlar. Yakınınızda size eşlik edecek kimse yoksa, çevrimiçi bir destek grubu bulun. Sonuçlarınızı ve motivasyonunuzu birbirinizle paylaşın. İstatistiklere göre, genel fikirlere ulaşmak bireysel olmaktan daha kolaydır ve sadece bir kişi için önemlidir. Bunu kullan.
"20 saniye kuralını" unutmayın
Bilim adamları, bir şeyi yapma kararının 20 saniyeden az sürerse bizim için daha kolay olduğu sonucuna varmışlardır. Yine kilo verme ile ilgili bir örnek verelim. Abur cubur ve tatlı yiyeceklere kolayca erişebiliyorsak, tek yapmamız gereken uzanıp onu almak. Bu nedenle, hayatınızı mümkün olduğunca zorlaştırmak çok önemlidir. Evde tatlı satın almayın, bu nedenle arzunun yerine getirilmesini bir veya iki adımdan (kalktı ve aldı) beş veya daha fazlasına (kalktı, giyindi, ayakkabı giydi, evden ayrıldı, mağazaya gitti, seçti), kasiyerde sıraya girdi, ödedi, eve gitti, ayakkabılarını çıkardı, soyundu, yedi). Bir karar vermemiz ne kadar uzun sürerse, onu reddetmek o kadar kolay olur.
