Bazen çocukluk, ergenlik ve hatta yetişkinlik çağındaki bir kişi alay konusu olabilir veya saldırıya uğrayabilir. Bir nedenden ötürü aşırı kiloluysa, bunun kötü huylu "cadıların" dikkatini çekmeyeceğinden ve zavallı adamın ona "şişman" veya daha az rahatsız edici olmayan başka bir takma ad demeye başlayacağından emin olun. Herhangi bir toplulukta, hatta tamamen normal insanlardan oluşan kitleler arasında bile, başkalarıyla dalga geçmekten, bazen onları gözyaşlarına boğmaktan zevk alan en zeki kişilikler her zaman yoktur. Böyle bir durumda ne yapmalı?
Örneğin, zalim akranları tarafından alay edilen isimler denilen bir okul çocuğu ne yapmalıdır? Elbette, güç kullanarak itibarınızı savunmaya çalışabilirsiniz. Ve bazı durumlarda bu gerçekten tek çıkış yolu, ne yazık ki, başka bir dili anlamayan insanlar var. Ancak, önce, istismarcı fiziksel olarak daha güçlü olabilir. İkincisi, birkaç tane olabilir. Üçüncüsü, suçlu değil, suçlu olabilir. Kızı dövmeyin (açıkçası kaba olsa da)! Genel olarak, yalnızca aşırı durumlarda fiziksel güç almaya değer.
Her şeyden önce, çocuk ve ebeveynleri, saldırgan takma adlara (öfke ve dahası, gözyaşları) verilen acı verici bir tepkinin, onu kızdıranlara gerçek bir hediye olduğunu açıkça ve net bir şekilde anlamalıdır. Ve çocuk saldırgan takma adlardan rahatsız olduğunu ne kadar çok gösterirse, o kadar isteyerek ve özenle "kirli işlerine" devam edeceklerdir. Ne yazık ki böyle insanlar var, bundan kaçamazsınız. Kural olarak, yabancıların gözyaşlarıyla "beslenirler", bu onlara belirli bir üstünlük katar (elbette, onların görüşüne göre).
Bu nedenle, ne kadar zor olursa olsun, kendinizi kontrol etmeye çalışmalısınız. Suçluların tüm çabalarına en iyi tepki, küçümseyici kayıtsızlıktır. Çok yakında boşuna “havayı sallamaktan” yorulacaklar ve geride kalacaklar, başka bir “kurban” aramaya geçecekler.
Onların tuhaflıklarına tahammül etmek imkansızsa, "düşmanları kendi silahlarıyla yenmeyi" deneyebilirsiniz. İstismarcının (veya suçluların) kesinlikle "zayıf noktaları" vardır. Sadece yakından bakmanız ve onları bulmanız gerekiyor. Başkalarıyla alay etmeye alışık olanlar, genellikle kendilerinin alay konusu olmasını beklemezler, üstelik çok keskin ve yakıcıdırlar. "Cadıların" şoku, onlara isim takmaya başladıklarında o kadar güçlü olacaktır.
Her şey başarısız olursa, çocuk başka bir okula transfer edilmelidir.
