Modern toplumda, bir kişinin kendisi için gereksinimleri yüksektir. Ama benlik saygısının olumlu yönde kalması için aşırıya kaçmamak nasıl? Kendiniz için gereksinimler çıtasını nasıl düşürür ve yol boyunca güç kaybetmezsiniz?
Hayat döngüseldir ve bazen insanların kendilerini yersiz, tatminsiz ve sonra birdenbire – enerji, güç ve ilham – hissetmeleri normaldir. Bütün bunlar bir sebepten dolayı ortaya çıkıyor, bunun için ihtiyacınız var: dinlenme, amaç, enerji ve sağlık pompalamak. Ve en önemlisi - olanlara karşı tutumları ve tepkileri.
Toplum sürekli olarak başarılı bir insanın ne olması gerektiğini belirler. Başka bir şey, bununla nasıl başa çıkabileceğiniz ve sonunda kişinin yok olmaması için nasıl tepki vereceğinizdir.
Başkalarının başarısıyla ilgili tonlarca bilginin etkisi altında, insanlar olması gereken şey için çıtayı sürekli yükseltmeye başlarlar: "Umutsuzca zıplıyoruz, zıplıyoruz, ama zıplayamıyoruz." Güçler gitgide daha azdır, arzular da.
Kendiniz için gereksinimleri azaltmaya yardımcı olabilecek noktalar:
- Bir kişi kendi kendine talepte bulunduğunda, toplam enerjiyi yatırdığında, sonunda her şey ona o kadar çileden çıkar ki, artık tatmin olmanın hiçbir zevki kalmaz. Bir kişinin hayatının her alanında ertelenen tükenmişlik başlar. Ama durdurmak zor. Pareto yasası der ki: Yatırılan enerjinin %20'si sonucun %80'ini getirir. Ve çabanın geri kalan %80'i, sonucun sadece %20'sidir. Ve hayır, bu, bir kişinin günün% 80'inde kanepede yatması, günde 20 dakika akıllı hakkında bir kitap okuması ve deniz kenarında havayı beklemesi gerektiği anlamına gelmez.
- Bir şeyi yapmayı seviyorsan, yapmalısın, başkalarının ne dediğini dinlememelisin: insanlar her zaman çan kulelerinden bağırır. Herkes kendi tecrübesini kazanır tabii ki başarılı insanların veya tecrübelerinden dolayı saygı duyulabilecek kişilerin fikirlerini dinleyerek. Yollarının tüm detayları asla bilinmeyecek.
- Herkesin kendi enerji kaynağı ve dolayısıyla gereksinimler çubuğu vardır. Birisi yatay çubuğu alışkanlık 5'ten, biri de 25 kez yukarı çekebilir. Genetikten sağlıkla ve çevreden, ilgilerden, yani. kafamdaki hava. İnsan kendini eğitmeli ama yorulmamalı. Bazen bir şey henüz tamamlanmamış gibi görünecektir. Ve vücut sessizce fısıldar - bu kadar yeter. Onu dinlemelisin! Çünkü o zaman yorgunluk birikir ve önceki güç seviyesine çıkmak zor olur. Geçici durgunluk gelecek.
- Her şeyi ve en iyi düzeyde yapmak imkansızdır. Birçok harika şey yapabilirsiniz, ama her şeyi değil. Kendinize milyonlarca imkansız görev sunmayı bırakın: Her şeye aynı anda püskürtmek yerine tek bir şeye daha fazla odaklanırsanız daha iyi bir şey yapabilirsiniz. Çok fazla enerji boşa gidecek.
- Her zaman bir şeyler yapmak zorundasınız, ancak herhangi bir özel “arka neden” olmadan. "Ne kadar sessiz gidersen, o kadar uzağa gidersin." Yapılması gerekenler: evet, her şey gerçekten çok basit. İnsanlar sürekli olarak planlarından, arzularından bahseder, ama mesele bu - sadece konuşurlar. Uygulamanın gösterdiği gibi, her şeyi daha az tartışan, ancak bunu yapan insanlar daha fazlasını başardılar. Ve bir ay sonra değil, kim şanslıysa, yıllar sonra ateş ettiler.
- Kendinizi zevkle sınırlamayın. Dikkat dağıtır, çeşitlilik, yeni bir enerji turu verir. Tamamen para kazanmaya odaklanabilirsiniz, ancak aynı zamanda aileyi ve çocuklarınızla parkta yürümenin ne kadar iyi olduğunu unutun. Bunu fark etmeden bir kişi daha kuru olmaya başlar ve tekrar daha az enerji olur.
- Kendinize durmadan bir sürü talepte bulunabilirsiniz, ancak bu bir alerji gibidir, tahriş kaynağı ortadan kalkana kadar ilerleyecektir. Benlik saygınız üzerinde çalışmanız gerekir, çünkü çoğu zaman çıtanın üzerinden atlanamayacak bir abartı vardır ve sonuç olarak benlik saygısı daha da düşer. Çıkmanın zaten zor olduğu bir "kısır döngü" ortaya çıkıyor.
- Kolay olmayacak, ama aşırı derecede zor da olmayacak: Sadece yavaş yavaş yapın. Hayatta bir tahriş edici var - düzeltin ya da ondan uzaklaşın. Bir kişi ne zaman duracağını hisseder. Bundan korkunç bir şey olmayacak. Ve bir yıl içinde bu kadar önemli olacak mı?
