Herhangi bir toplulukta, hiyerarşik merdivenin en üstünde olan insanlar vardır. Onlara saygı duyulur, nüfuz edilir ve saygı duyulur. Geleneksel olarak "günah keçisi" olarak adlandırılan özel bir rol de vardır. Herhangi bir nedenle bu niş içine düşen biri için ondan çıkmak o kadar kolay değil. Bu rolün nedenleri nelerdir?
Herhangi bir ekip, bir dereceye kadar, olumsuz duyguları boşaltabilecek ve bazen ortak problemler için onları suçlayabilecek birine ihtiyaç duyacak şekilde düzenlenmiştir. Bu, özellikle işlevsiz, çatışma gruplarında, bazen ailelerde belirgindir. Uygun bir aday istemeden belirli durumlara girer ve ekip üyelerinin geri kalanı tek kelime etmeden buna göre davranır - kişiyi bir şey için suçlar ve biraz küçümseme ile muamele görürler. Durum tanıdık geliyor mu?
Gerçek şu ki, böyle bir kişi olumsuz duygular için paratoner olarak kullanılır ve bir dereceye kadar ekip için önemli bir işlevi yerine getirir. Ne yazık ki, tüm insanlar kusurludur ve bazen sorumluluğun bir kısmını başka bir kişiye veya duruma kaydırma ihtiyacı hissederler. Ve burada topluluğun bir "günah keçisi" haline geldiği bir kişi ortaya çıkıyor.
Ancak, her kişi bu role yerleştirilemez. Bazen bu rol kişiye, çoğu zaman uzun süre takılır ve bazen bu rol için potansiyel bir aday, ekibin tüm çabalarına rağmen onu bu rolün dışına iten bir şey yapar.
Bir kişinin hangi niteliklerinin onu bu role yerleştirmenize izin verdiğini ve hangilerinin vermediğini görelim.
Kendine güvensiz
Tüm günah keçilerinde gözlemlenebilen temel özelliklerden biri düşük benlik saygısıdır. Adeta saygısızca davranılmaya hazırlar çünkü öyle hissediyorlar. Bunun nedeni, olumsuz aile ilişkileri veya akran gruplarındaki diğer travmatik deneyimler olabilir.
Gizli hırslar
Bir "günah keçisi" rolüne düşen herhangi bir kişi, kendi değerinden yoksunlukla birlikte, takımda yüksek bir statüye sahip olmak, diğerlerine karşı üstünlüğünü hissetmek için çok güçlü bir arzuya sahiptir. Bu arzu, insanlar arasındaki gerçek konuma - reddetme, reddetme - karşı bir denge olarak ortaya çıkar. Başka bir deyişle, asıl ihtiyaç hiyerarşide yüksek bir yer işgal etme arzusu değil, başkalarını aşma, reddetme arzusu olduğunda buna ezilmiş hırs denilebilir.
Ve sonra en ilginç şey olur. Başkaları, bir yandan kendine değer vermeyen ve diğer yandan diğerlerinden üstün hissetmek isteyen biriyle nasıl ilişki kurar? Böyle bir kişi saygısızlığa ve gelecekte ekibin yapmaktan mutlu olduğu, zaten ihtiyaçlarını karşılayan "kendini yerine koyma" arzusuna neden olur.
Diğer insanlara saygısızlık
"Günah keçisi" tüm dünyaya ve etrafındaki insanlara gücenir ve bırakın sevmeyi, onlara bile saygı duymaz. Bu, bu role düşmüş insanların bir başka özelliğidir. Başarısız bir şekilde iç çatışmayı çözmeye çalışırlar, bir gün başkalarına başkalarının onlara davrandığı gibi davranmanın hayalini kurarlar.
Yani, herhangi bir takımda, her kişi belirli etkileşimlere girer. Bu etkileşimin doğası, olumlu veya olumsuz olabileceği bir kişinin nitelikleri tarafından belirlenir.
