Zaman amansız bir şekilde ilerliyor, etrafındaki dünya değişiyor. Biz de değişiyoruz. Ve gençlikte nihai rüya iyi bir üniversitede bütçeye uygun bir yerse, o zaman orta yaşta zaten en azından kendi eviniz ve düzenlenmiş bir kişisel yaşamınızdır. Ancak insanlar hayatlarının farklı zaman dilimlerinde farklı şeyler için de pişmanlık duyarlar. Ve eğer bir başkasının günlüğüne bakabilseydik, belki de bu tür kayıtları görebilirdik.
Talimatlar
Aşama 1
10 yıl. Yazın çabuk geçmesi üzücü. Anne ve babanın çok sık işte olması. Gerçekte uçamazsın, bir rüyada olduğu gibi. Ve böylece tüm gezegenin etrafında uçmak istiyorsun! Çocukluğun bitmesi üzücü. Okula giderek daha fazla soruluyor. Ve neredeyse 8 yıl daha okumak. Ya da 9'undan sonra ayrılmak mı?
Adım 2
18 yıl. Yazın sınavlara ve sinirlere harcanması üzücü. Ebeveynlerin kır evine gitmemeleri ve arkadaşlarıyla huzur içinde dinlenmelerine izin vermemeleri. Sınıf arkadaşlarımın başka bir şehre gittiğini. O çocukluk bitti. Cumartesi ve Pazar günleri ders çalışmak zorundasın. Dünyanın sonuna otostopla gidemeyeceğinizi. Yoksa mümkün mü?
Aşama 3
25 yıl. Tatilin yaza denk gelmemesi üzücü. Ailemin yanına gitmeye vakit yok. Yanlış branşta okuduğunu ve okul arkadaşlarını kaybettiğini. Çocukların olması iyi, onlarla ikinci çocukluk başladı. Daha önce ipotek almam üzücü, şimdi daha ucuz. Rusya'da kendin için çalışıp iyi para kazanamaman, dürüst bir insan olarak kalman, sonra boş zamanlarında seyahat edebilmen üzücü. Yoksa hala mümkün mü?
4. Adım
40 yıl. Yazlık şehirden uzak olması üzücü. Boşver, yaz gelecek, orada yaşayabilirsin. Ebeveynlerin daha az ve daha az güce sahip olması üzücü. Çocukların bu kadar çabuk büyümesi üzücü. Neredeyse 5 yıl daha ipotek ödüyor. Gençliğin giderek daha hızlı ayrılması üzücü. İzlanda'ya ulaşmanın zor olması çok yazık. Ve genel olarak bir yere gitmek zordur, çünkü ev, yazlık, normal yaşam tarzı ne kadar pahalıysa.
Adım 5
60 yıl. Yazın bitmesi üzücü. Torunlar gitti ve onlarla birlikte çocukluk. Ne yazık ki geceleri uyuyamıyorum. Ve daha önce uyumak için çok fazla zaman harcandı. Ve genellikle boş. Yazık ki tüm arkadaşlar bu şekilde kalmamış ve öylece kalmış. Ebeveynlerin hasta olması üzücü. Ve dünyanın yarısını gezme hayali bir hayal olarak kaldı.
6. Adım
80-90 yaşında. Yazın sıcak olması ve gidenlere yazık. Bu kadar çok bilip de bu kadar çok şeyi unutmanız üzücü. Düşüncelerini söyleyecek kimsenin olmaması üzücü. Yazık ki bu kadar çok zaman ve çok az zaman var. Çok fazla yapacak zamanım olmaması üzücü. Planını yerine getirmediğini ve hayatını benzer birçok günle değiştirdiğini. Küçük şeylerden pişman olmam üzücü. Ancak, çocukluğun bitmesi üzücü.
