Ebeveynler önemlidir ve hayatımızdaki en yakın insanlardan biridir. Ancak, onlardan ayrılmanız ve hayatınızı yaşamanız gereken an gelir. Coğrafi olarak değil, duygusal olarak ayırmak önemlidir.
Ne yazık ki, günümüzde giderek daha fazla genç, kendilerine değil ebeveynlerine güveniyor. Anne ve babanın hayatlarının sonuna kadar onlara rehberlik ederek istikrar ve güvenlik sağlamasını umuyorlar. Ama bu sonsuza kadar süremez. Bir insanın nasıl davranacağını ve yaşayacağını kendisi belirlemesi gereken bir zaman gelir. Bu aşamada, çoğu basitçe buna dayanamaz ve yıkılamaz, çünkü başka kimsenin değil, kendi hayatlarından kendilerinin sorumlu olduğunu anlamaları zordur. “Büyük çocuk” çocukluğun bittiğini ne kadar erken anlarsa o kadar iyi.
Ebeveynlere psikolojik bağımlılığın ana belirtileri şunlardır:
- anne veya babaya yönelik herhangi bir suç için güçlü bir suçluluk duygusu, - her zaman iyi olmaya çalışmak, - ebeveynlerin de hata yapma hakkına sahip olduğunu yanlış anlama,
- sorgusuz sualsiz itaat.
Ebeveynlerden ayrılma süreci bir gecede gerçekleşmez. Bir kişinin, yaşamını ve kaderini bağımsız olarak belirleyen ayrı bir kişi olduğunun farkına varması gerekir. Bağımlılığın üstesinden gelmenin ana yolları şunları içerir:
- Bir babanın veya annenin görüşünün nihai gerçek olamayacağının farkına varın;
- sevmediğiniz şeyleri söylemekten korkmayın;
- herhangi bir konuda fikir ve yargılarınızı özgürce ifade edin;
- coğrafi olarak onlardan ayrı;
- hayatınıza katılımlarını sınırlayın.
Sizi dünyaya getiren insanlardan ayrılma süreci acı vericidir, ancak sonuç bir özgürlük ve bağımsızlık duygusu olacaktır.
