Çocuk için ebeveynler, her türlü tehlike ve sorundan koruyan duvarlar gibidir. Ama tersi oluyor. Ya en yakın kişinin psikolojik olarak iyi olmadığı ortaya çıkarsa? Bu, ailedeki istikrarsızlığın nedenlerinden biridir ve bu, yakın ilişkilerin yok olmasına yol açabilir.
Şu gerçeğin üzerinde duralım: bir ebeveyn bir psikopattır. Ne yapalım? Çocuk onunla iletişimi sınırlamalı mı? Ve bebek anneden veya babadan korunamazsa nasıl davranmalı?
İlk adım bir doktora danışmaktır. Öyle oldu ki, "psikopat" kelimesi dengesiz, çılgın bir şey olarak algılandı. Aslında bu akıl hastalığının birkaç türü vardır: psikolojik dengesizlik, antisosyal kişilik bozukluğu ve narsistik bozukluk.
Bir "psikopatı" tanımlamanın ana işaretleri:
- sürekli yalan
- kuralları ve yasaları çiğneme eğilimi
- usta manipülatör
- hedefe ulaşmak için her şeyi yapacaktır.
Bir psikopatın davranışında bir cinsiyet özelliği vardır. Örneğin, belirli bir sonuca ulaşmak için, bir erkeğin fiziksel güç kullanma olasılığı daha yüksektir ve bir kadın çekiciliği, cinselliği kullanacaktır. Psikopat bunu yapacaktır çünkü ahlaki temel onun için önemli değildir, iyi mi kötü mü diye düşünmez. Saldırganlık ve dürtüsellik, faaliyetlerinin ana motivasyonlarıdır. Böyle bir kişi sürekli olarak düşman bulur, çünkü onun için bir çatışma yaratması zihinsel olarak sağlıklı bir insandan daha kolaydır.
Bir çocuğun böyle bir insanla yaşaması tehlikelidir. Çocukların ebeveynlerinin eylemlerini bir şekilde değerlendiremeyeceklerini hatırlayarak, bu tür davranışları doğal karşılarlar. Bir bebek için birkaç tehlike vardır:
- Anne ya da babanın davranışı, antisosyal davranışları öğreten bir tür oyundur.
- Psikolojik taciz.
- Fiziksel yaralanma.
Aile durumu ancak bir psikoterapistin yardımıyla değiştirilebilir. Doktorla seanslar ilişkinin kurulmasına yardımcı olacak ve çocuk hangi davranışın doğru olduğunu anlayacaktır. Bebeği ebeveynden korumak gerekli değildir, zamanında tedavi görmek ve gerekli ilaçları almak yeterlidir.
