Açlık yaşayan bir kişi nedenini mükemmel bir şekilde anlar ve onu nasıl ortadan kaldıracağını bilir. Bu, sıradan açlıktan bahsedersek. Psikolojik açlık yani duyusal açlık ile daha zordur. Aşırı formu - depresyon gelene kadar onu uzun süre görmezden gelebilirsiniz.
Duyusal açlık nedir? Kısacası hayat sınırlıdır. Ve çoğu durumda insanlar bu sınırlamayı kendileri için düzenler. İstisnai, trajik durumlar vardır - hapis, ciddi hastalık ve burada bir kişi genellikle bir şeyi değiştirmek için güçsüzdür. Ancak bazıları, bilinçli ya da bilinçsiz, ama oldukça gönüllü olarak kendilerini en güvenilir "tecrit hücresine" - kendi içlerine - kapatmayı başarır.
Böylece hayat günlük bir rutine, “hayatta kalma üçgeni”ne, iş-ev-doğal ihtiyaçların tatminine dönüşür. Bu uzun süre devam edemez, bir kişi çalışmayı durdurur. Bu, mizaç, yaş, eğilimler ve sağlık koşullarına bağlı olarak farklı şekillerde sona erebilir. Birisi "tamamen kötü" olacak, biri tam tersine evden çıkmayı bırakacak, dış uyaranları algılamayı bırakacak.
İşleri bu kadar uç noktalara götürmemenin bir yolu var mı? Elbette. Ve ilk adım, kendinizle etkileşimi bulmak, gözlerinizi ve ruhunuzu açmak, şaşırmayı öğrenmek, daha önce görmediğiniz şeyleri fark etmektir.
Sadece kendinize ayırabileceğiniz, yalnızca yeni deneyimler keşfetmek için haftada en az birkaç saat bulmak zorunludur. Sokaklarda sıradan bir yürüyüş! Kazananlar elbette büyük şehirlerde yaşayanlar. Her ne kadar şehrin diğer ucuna gitme fırsatı bulamasalar da. Pekala, mahallenizde dolaşın!
Pek tanıdık olmayan bir rota seçmek daha iyidir ve her gün sadece yürümekle kalmayın, belirli bir hedef icat edin. Çevredeki manzarada yeni bir şey aramak için bir gün - herhangi bir yerleşimin görünümü sürekli değişiyor. Bir dahaki sefere komik bir şey ara, bir dahaki sefere - güzel, yolda görülecek yerler için isimler bul, bir yer hakkında kısa hikayeler … Çok fazla seçenek var! Peki, kaderin izlenimlerde o kadar cömert olmadığı ortaya çıkarsa ne yapmalı! Ancak asıl mesele şu ki, bu tür amaçlı birkaç yürüyüşten sonra, sadece hayatınıza girmelerine izin vermediğiniz için hiçbir izlenim olmadığını anlayabilirsiniz.
Ardından, yeni bir şey yapmaya başlamanız gerekir. Neyse ki, şimdi bunun için birçok fırsat var - kurslar, ustalık sınıfları. Aktif aktiviteler olacaksa daha iyidir - spor, dans, ancak başlangıç için her şey işe yarar, hatta daha önce hiç ilginizi çekmeyen bir şey bile. Hobilerinizin ve bilginizin çemberini genişletmek için asla geç değildir.
Ana şey, duyusal açlığı gidermek için "hayatta kalma üçgeninden" çıkmak istemektir. Sonunda kendinize hayatı dolu dolu yaşamak için izin verin, kendinize kapanmaya değil.
