Psikoloji üzerine giderek daha fazla makale manşetlerle dolu: "Nasıl kendin olunur", "Maskesiz nasıl yaşanır" vb. Ama düşünürseniz, her zaman kendinize sadık kalmanız gerçekten gerekli mi, yoksa hala nüanslar var mı?
Öyle oluyor ki, derin içsel duygular ile dünyaya gösterilmesi gereken arasındaki sınırların silinmesinin yüceltildiği bir özgünlük çağında yaşıyoruz. Bu durumda "kendin olma" fikri hayatımızdaki her şeyi belirler: nasıl sevdiğimiz, yaşadığımız, bir kariyer inşa ettiğimiz.
Aynı gerçek insanlarla iletişim kurmaya çalışıyoruz: gerçek bir patron, gerçek bir ortak, gerçek arkadaşlar arıyoruz. Enstitü rektörlerinin konuşmaları, kural olarak, "kendine sadık kalma" fikriyle başladığında ne hakkında konuşabiliriz?
Ancak çoğu insan için kendin olmak korkunç bir tavsiyedir.
Aslında, sizin gerçek "ben"iniz kimseyi ilgilendirmez. Her birimizin kendimize saklamamız gereken düşünce ve duyguları vardır.
İki hafta boyunca deneyip son derece dürüst bir şekilde yaşarsanız, arkadaşlarınız ve meslektaşlarınızla ve belki de bir aşk partneriyle tüm ilişkileriniz çökecektir. Ne düşünüyorsan onu söylemek kötü bir çıkış yolu. Birkaç yıl boyunca, yazar A. J. Jacobs iki hafta boyunca tamamen özgün davrandı. Yayıncısına, evli olmasaydı onunla yatacağını söylemiş ve karısının ebeveynlerine onlarla konuşmaktan sıkıldığını söylemiş. Küçük kızına böceğin öldüğünü itiraf etmekten çekinmedi ve sadece avucunda uyuyakalmadı. Dadıya, karısı onu terk ederse onu bir randevuya davet edeceğini söyledi.
Aldatma, bu dünyanın var olmasına yardımcı olan şeydir. Aldatma olmadan tüm işçiler kovulacak, evlilikler dağılacak ve insanların özsaygısı ayaklar altında çiğnenecekti.
Özgünlük için ne kadar çabaladığımız, sosyal özdenetim gibi bir psişeye bağlıdır. Belirli bir durumda nasıl davranılacağı konusunda çevreyi analiz etme, kişinin davranışını mevcut koşullara göre ayarlama yeteneğini varsayar. Sosyal beceriksizlikten nefret ederiz ve kimseyi gücendirmemek veya gücendirmemek için elimizden gelenin en iyisini yaparız. Sosyal kontrolümüz zayıf bir şekilde gelişmişse, o zaman yalnızca kendi dürtülerimiz ve arzularımız tarafından yönlendiriliriz.
Dünyanın kim olduğumuzu anlamasını sağlamak için tüm gücünüzle çalışmak yerine, önce sizi nasıl gördüğünü anlamaya çalışın ve ancak o zaman olmak istediğiniz kişi olun. Özgün değil, samimi olun. Davranışınız olmak istediğiniz kişiyle uyuşmuyorsa, sözde karakteristik olmayan davranışlar geliştirmek için zaman ayırın. Örneğin, içine kapanık biriyseniz ama ilgi odağı olmayı hayal ediyorsanız, olun! Topluluk önünde konuşma pratiği yapın, korkularla başa çıkmayı öğrenin, kendinizin en iyi versiyonu olun.
Kesinlikle işe yarayacak. Bu yüzden bir dahaki sefere tanıdığınız biri size kendiniz olmanızı tavsiye etmek için yarışıyorsa, onları durdurun. Aslında dünya kafanızdakilerle ilgilenmiyor. Onun için, yalnızca eylemleriniz kelimelerle çelişmediğinde değerlisiniz.
