Budist geleneğinde Nirvana, acılardan, bağlılıklardan ve arzulardan kurtuluş olarak adlandırılır. Bu durum, insanlar da dahil olmak üzere herhangi bir varlığın en yüksek hedefi olarak kabul edilir. Başka geleneklerde de benzer kavramlar vardır. Pratikte nirvanaya ulaşmak çok zordur; sadece çok az insan başarılı olur.
İnsanlar bir şeyler için çabalama eğilimindedir. Bir şeyi hayal edin, belirli hedeflere ulaşmak için bazı adımlar atın. Bir kişi için neyin iyi neyin kötü olduğu konusunda bir anlayış vardır ve arzular ve gerçeklik arasında tutarsızlıklar ortaya çıktığında, kişi hayal kırıklığı, acı, korku ve diğer olumsuz duygular yaşar.
Birçok insan, ihtiyaç duyduklarını elde ettiklerinde mutlu olacaklarına inanır. İyi bir iş, çok para, sağlık, aile vb. vb. - bu listeye uzun süre devam edilebilir. Ancak pratikte, böyle bir mutluluk koşulludur, gerçek değildir. İstediğini elde etmenin sevinci çabuk geçer, yeni arzular ortaya çıkar. Sonuç olarak, tüm yaşam belirli başarıların peşinde harcanır.
Nirvana durumu, herhangi bir şeye olan ihtiyacı dışlar. Adı ve soyadı, mesleği, görüşleri ve inançları, arzuları ve bağlılıkları olan kişiliğin ta insan olan "ben"in yok olmasıyla doğrudan ilişkilidir. Ama kişilik kaybolursa bir insandan geriye ne kalır?
Bilinç ve farkındalık
Bilinç genellikle farkında olma, yani neler olduğunu, dünyadaki durumunuzu ve yerinizi anlama yeteneği olarak tanımlanır. Bir kişinin düşünme yeteneği doğrudan bilinçle ilgilidir. Ama düşünce süreci durduğunda ne olur?
Böyle anlarda insan sadece dünyaya bakar. Her şeyi görür, duyar, algılar ama analiz etmez. Farkında olmak, mevcut olmaktır, var olmaktır, şimdiki anda olmaktır. Sadece şu anda var olan vardır, başka hiçbir şey yoktur - ne geçmiş ne de gelecek. Düşünceler yok, yani deneyimler, umutlar ve özlemler yok.
İşte böyle anlarda kişi ikiye bölünmesini fark etmeye başlar - bir kişi olarak "Ben" ve Gözlemleyen olarak farkındalık olarak "Ben". Düşüncelerinizi gözlemlemeye çalışın - ve bunun mümkün olduğunu, düşünen birinin olduğunu anlayacaksınız - "Ben", ego ve bir kişinin gerçek ebedi "Ben" i - onun özü, ruhu, monad, düşünceye bakarak süreç dışarıdan.
nirvanaya ulaşmak
Nirvana durumu, insan "ben" inin, egonun, kişiliğinin kaybıyla doğrudan ilişkilidir. Özleyen, korkan, hayal eden, arzulayan vb. kaybolur. vb. Kişisel olarak nirvanaya asla ulaşamazsınız çünkü bu yolda bir kişi olarak, bir ego olarak ölürsünüz. Bu yolda ölümün kendisini beklediğini fark etmeden nirvanaya ulaşmaya çalışan egodur. Ama bu ölüm anında kişi daha yüksek bir varlık olarak yeniden doğar. Şimdi o farkındalığın kendisidir, kendisidir. Zihnin bir ürünü olan zavallı insan kaybolmuştur. Bu süreç aydınlanma olarak bilinir ve tutku ve arzulardan bir özgürlük hali olarak nirvanaya yol açar.
Pratikte nirvanaya nasıl ulaşılır? Her şeyden önce, insan görüşlerinin, bilgilerinin, akıl yürütmesinin tüm sözleşmelerini ve sınırlamalarını gerçekleştirmek gerekir. Zihni gereksiz olan her şeyden temizlemek, değerli olmayan, onsuz yapabileceğiniz her şeyi atmak. Bu çok zor ve zaman alıcı bir iştir, çünkü ego, hayata sarsılarak tutunur. Yaşamak için biri olmalı - bir ad ve soyadına, mesleğine, sosyal statüsüne sahip olmak, bu dünyada bir şeyi temsil etmek. Tüm bu karmaşık zihinsel yapılar parçalanmaya başladığında, ego da zayıflar.
Bir noktada, kişi artık nirvana için ve genel olarak hiçbir şey için çabalamadığını fark eder. Onun için geriye kalan tek şey olmak - şimdiki anda umutlar ve özlemler olmadan olmaktır. Bu durumda, bir gün ego öldüğünde o kısa an gelir. Aydınlanma gelir, insan yeniden doğar.
Aydınlanma hali çok hoştur - yaşanabilecek en hoş şeydir. Aynı zamanda, bir insan sadece mutlu bir gülümsemeyle oturan ve hiçbir şey yapmak istemeyen bir varlık haline gelmez. Eski kişiliğinden, bir anısı, bazı eski ilgi alanları ve özlemleri var. Ancak artık bir kişi üzerinde güçleri yoktur - eğer bir şey elde etmek için çalışırsa, sürecin kendisi uğruna, yalnızca alışkanlıktandır. Bir şey diğerinden daha iyi değil, bir kişi sadece bir şey yapıyor, herhangi bir aktiviteden zevk alıyor. Aynı zamanda, zihninde mutlak bir barış hüküm sürer.
