Bir bebeği büyütmem mi yoksa bir ya da iki yaşına gelene kadar beklemem mi gerekiyor? Belki de hamilelik sırasında bile başlamanız gerekir, sadece bu yetiştirme yaşa karşılık gelmelidir.
Rahim gelişimine geri dönmeyeceğiz, ancak hamilelik sırasındaki fiziksel ve psikolojik durumunuzun yanı sıra doğum sürecinizin bebeğinizin karakterini zaten etkilediğini hatırlatmak isterim. Anne ve babasından geçen genler karakterini de etkilemiştir. Ve bu "başlangıç seti"ndeki yatkınlıkların çoğu, ebeveynlerin kişisel örneği tarafından desteklenmeye hazırdır veya desteklenmez.
Aslında, yaşamın ilk yılının yetiştirilmesi, eğitimcilerin kendileri üzerinde çalışmasıdır. "Sistemin" seçimi, kendini geliştirme, yeni varoluş koşullarına uyum, yeni rollerin geliştirilmesi.
temas var
Yaşamının ilk günlerinde, haftalarında ve aylarında çocuğun her şeyden önce sevgi dolu bir anneye ya da sürekli onun yerini alan kişiye ihtiyacı vardır. Annenin yanında bebek kendini güvende hisseder, ihtiyaçları zamanında karşılanır, ağlamasına cevap verilir. Anne sütündeki prolaktin yatıştırıcı görevi görür. Bu dünyayı sevmeye başlar. Temel güven oluşur, diğer insanlara bağlılık oluşur. Bu nitelikler olmadan, bir çocuğun gelecekte güvene dayalı ilişkiler kurması ve güçlü bir aile kurması zor olacaktır.
Bu zamanda babanın rolü anneyi desteklemektir: uykusuz gecelerde onun yerine geçmek, bazı ev işlerini üstlenmek, zor zamanlarda neşelendirmek veya güven aşılamak. Baba ve bebek arasındaki iletişimin her ikisine de fayda sağlayacağını söylemeye gerek yok.
kim kiminle yatıyor
Besleme, tutma ve birlikte uyuma sırasında fiziksel temas ihtiyacı karşılanırsa uygulanır. Birçok saygın psikolog, eğitimci ve çocuk doktorunun bir çocuğun nerede uyuması gerektiği konusundaki görüşleri bölünmüştür. Şahsen, her zaman yeni doğmuş bir çocukla uyuyamayacağımı düşündüm, ama pratikte tam tersi oldu - kızımın doğumundan birkaç ay sonra, yanımda uyuduğunda kendimi daha sakin hissettim.
Ayrı veya Paylaşılan Uyku? Her iki seçeneğin de artıları ve eksileri vardır. Bir karar vermek için tüm aile üyelerinizin “görüşlerini” kullanın.
- Senin için uygun mu?
- Bebeğinizi beslemek için sık sık gece kalkmanız mı gerekiyor?
- Ne kadar hafif uyuyorsun?
- Bebeğiniz beşikteyken mi yoksa yanınızdayken mi daha huzurlu uyuyor?
- Kocanız çocuğunuzla yatmak hakkında ne düşünüyor?
"Evcilleştirdiklerimizden" sorumluyuz
“Ellere alışmayın”, - arkadaşlar ısrar ediyor. “Kükremesine izin vermeliyiz ve sonra onu almalıyız” diyor diğerleri, bazıları ise bebeklerini askıda “taşır”. Birçok görüş var. Ancak içgüdülerimizin dediği gibi insan doğası, küçük bir çocukla ayrılmaz bir yakınlık ile karakterizedir. Aksi takdirde hayatta kalamazdı.
Evet, çocuk genellikle halletmek ister. Ancak psikoterapistlerin araştırması, bu fırsatı ne kadar çok kullanırsa, etrafındaki dünyayla tanışmak için aşağı inmesinin o kadar kolay olduğunu doğrular. Siz hiç annesinin kollarında oturan kırk yaşında bir amca gördünüz mü? Ve on beş? Evet, altı veya yedi yıl sonra zorla oturtulamazlar. Ayrıca ilk aylarda annelerinin elinden yoksun kalan bebeklerin daha sonra bu durumu telafi etme eğiliminde oldukları ve annelerinin daha fazla ilgi göstermesi gerektiği fark edilmiştir.
Onu kucağınızda taşımak çocuğunuza daha iyi bir görüş sağlar, hareketlerinizi ve en önemlisi olana karşı tepkinizi gözlemlemenizi sağlar. Çocuğunuzla daha sık konuşuyorsunuz. Bütün bunların gelişimi üzerinde olumlu bir etkisi vardır.
Ağlayan bir çocuğu kucağınıza almazsanız, onu sevginizin yokluğu olarak algılar. Seninle yakınlık kurmamaktan kork, işe yaraması pek mümkün değil.
Aşk sözleri
Hamileliğinizi öğrendiğiniz andan itibaren bebeğinizle onu nasıl sevdiğiniz hakkında konuşmaya başlamanız tavsiye edilir. Bunu henüz yapmadıysanız, hemen başlayın. Bir çocuğun sevildiğini, iyi, uzun zamandır beklenen, akıllı, kibar, neşeli, güzel olduğunu bilmesi önemlidir. Ona mümkün olduğunca sık anlat, o da öyle olacak.
Daha özgüvenli ve daha cesur
Kendine güvenen bir anne, bebeğin özgüveni için bir hediyedir. Daha şimdiden, çocuğa bir annenin içsel durumunu veren şeyden şekillenmeye başlar. Cesaretinizi kaybetmeyin, hata yapmaktan korkmayın, zayıf olduğunuz anlar için kendinizi suçlamayın, rahatlamaya, dinlenmeye, hayattan ve çocuğunuzdan keyif almaya çalışın. Anneliğin ilk yıllarında ruh halinizi her zaman en az ikiye böldüğünü unutmayın. Eğer işe yaramazsa, bilinçli olarak kendi öz saygınız üzerinde çalışın.
yaratıcı atmosfer
Çocuklar etraflarında olan her şeyle ilgilenirler. Kelimenin tam anlamıyla herkes. Ve prizdeki delikler, kanepenin bu kenarı, yeni pahalı telefonunuz ve büyükannenizin servisi. Herkesin kendini iyi hissetmesi için göreviniz, çocuk için özgürce gelişebileceği güvenli bir alan düzenlemek ve her beş dakikada bir bağırmak zorunda değilsiniz: "Peki, neredesin, dur !!!" veya tehlikeli nesneleri ellerinizden çekmek. Bebeğin elinden gelenin ve ihtiyacının olmasına izin verin. İstenmeyen nesnelerle tanışma durumunda, dikkatini onu tehdit etmeyen bir şeye çevirin.
konuşan anne
Çocuğunuzla ne kadar çok konuşursanız o kadar iyi. Tüm eylemleriniz hakkında yorum yapın, özellikle bebeğe yönelik olanlar: “şimdi seni elimle alacağım”, “yıkayacağız”, “annem kitap okuyor” vb. "Konuşmanız" çocuğunuzun dili daha hızlı öğrenmesine yardımcı olacaktır.
Daha az "hayır" ve "hayır"
Etraftaki her şey yasaksa, o zaman bebek çok fazla "imkansız" olduğunu hatırlamıyor. Bu kelimeyi mümkün olduğunca az kullanmaya çalışın ve kendi kurallarınıza bağlı kalın. Bir çocuğun, annesinin zamanı olmadığında telefonunuzu almasının neden mümkün olduğunu anlaması zordur, ancak başka bir zamanda paylaşmak istemez.
Karikatürler-uzaktan kumandalar
Çocuk psikologları, çocuğu televizyondan korumanızı tavsiye eder. Çizgi filmlerin bile sadece iki yaşından itibaren izlenmesi önerilir. Üstelik yaşamın ilk aylarında bebeğinizi her türlü ekrandan uzak tutun. Küçük bir adam için sanal ile gerçeği ayırt etmek hala zordur; üzerine düşen bilgilerden korkabilir.
Birlikte geliştiririz
Bebeğin gelişimi için vücut bölümlerinin isimlendirilmesi, şarj veya masaj unsurları ile ortak oyunlar, resimlerin zorunlu muayenesi ile çocuk kitapları okumak, şarkı söylemek, tekerlemeler, tekerlemeler okumak faydalı olacaktır. Ama anne sevgisinden ve özeninden daha faydalı bir şey yoktur.
Ebeveynlerin kendileri, çocuklarına layık bir örnek olmaya çalışmalıdır. Kötü alışkanlıklardan vazgeçin, iç ve dış sorunlarınızı çözmeye çalışın, ebeveynlikle ilgili bilgi boşluklarını kapatın ve ebeveynlik dışındaki kendi ilgi alanlarınızı ve hobilerinizi ve herkesin bazen hata yapma hakkına sahip olduğunu unutmayın.
