Şizofreni, kademeli ilerlemeye eğilimli ciddi bir zihinsel bozukluktur. Bu durumun tehlikelerinden biri selfharma (kendine zarar verme) eğilimi ve intihar eğilimidir. Tıbbi istatistiklere göre, şizofreni hastalarının %10'dan fazlası intihar ediyor.
Yaşam veya kendine zarar verme ile ilgili doğrudan düşünceler ve ayrıca belirli girişimler ve eylemler, hem zihinsel durumun alevlendiği anlarda hem de bir remisyon durumunda kendini gösterebilir.
psikoz dönemi
Şizofreni için tipik remisyon anları vardır - psikoz belirtilerinin olmadığı "hafif dönemler" olarak adlandırılan - ve hastalığın nüksetme dönemleri. Nüksler, bu patolojik duruma eşlik eden doğrudan psikoz belirtileri olarak kendini gösterir. Psikoz anlarında intihar riski genellikle çok yüksektir. Bu neden oluyor?
- Şizofrenili bir kişide ortaya çıkan sanrısal düşünceler arasında intihar ve kendine zarar verme düşünceleri baskın olabilir.
- Hastalığın “ürünleri” arasında halüsinasyonlar varsa, intihara teşebbüs etme riski daha da artar. Genellikle halüsinasyonlar - görsel ve işitsel - zorunlu, yani hasta bir kişiye anında emir verenler şeklini alabilir. Bu tür emirler, kendine zarar verme tutumlarını içerebilir. Ek olarak, halüsinasyonlar o kadar korkutucu olabilir ki, durumunu kontrol edemeyen bir kişi intihar etmeye çalışabilir, sadece korku ve endişeden, panikten kurtulmak için.
- Şizofreni alevlenmeleri için tipik olan bilinç karışıklığı, kendi kendine ilaç tedavisi veya intihar girişimlerinin de temeli olabilir.
- Halüsinasyonlardan ve sanrılı fikirlerden ayrı olarak var olan irrasyonel korku, patolojik kaygı, ağrılı kaygı, hasta bir kişiyi korkunç eylemlere itebilir.
- Genellikle psikoz sırasında hasta şiddetli, huzursuz, kontrolsüz davranır. Uykusunu kaybetti, fiziksel aktivitesi çok arttı, vb. Böyle bir durumda, etkilenmeye yakın, kişi intihar da dahil olmak üzere herhangi bir eyleme karar verebilir.
remisyon dönemi
Şizofreni, sakin anlarda bile bir şekilde kendini hatırlatan bir hastalıktır. Bu, kademeli olarak artan belirli kişilik kusurlarının yardımıyla veya bazen şiddetli olan kalıcı bir depresyon durumu nedeniyle olabilir.
Depresif bozukluk, başka bir zihinsel patolojiden takviye olmasa bile, bazı durumlarda intihar girişimleri için kendine fiziksel zarar vermenin temelidir. Şizofreni ile birleştiğinde, depresyon daha da ağır düşünceler, kaygı vb. üretir. Ek olarak, bazı durumlarda, acil psikozun arka planında depresyon ortaya çıkabilir.
Depresyonla remisyon sırasında, şizofrenili bir kişi sürekli olarak son nüksetme olaylarını düşünür. İmgeler, fikirler, duyumlar takıntılı, yorucu, yorucu hale gelir ve ölümcül olabilir. Bu durumda intihar, hasta tarafından bir tür kurtuluş veya kendini cezalandırmanın bir çeşidi olarak algılanır.
Şizofrenide intihar riski arttığında
Tipik olarak, şizofreni hastaları ya gece ya da sabahın erken saatlerinde intihar girişiminde bulunurlar. Ne yazık ki, bir hastanede tedavi koşullarında bile, şizofrenide intihar ve kendi kendine ilaç alma tehdidi devam ediyor.
Böyle bir sonucun ortaya çıkma riski aşağıdaki durumlarda artar:
- çok sık hastaneye yatış;
- akıl hastalığının keskin ilerlemesi nedeniyle;
- akrabaların baskısı altında;
- yanlış reçete edilen tedavi nedeniyle, reçeteli ilaçları alma programına uyulmaması;
- zihinsel patolojinin çok geç teşhisi;
- tanıdan önce intihar girişimlerinin varlığı;
- hasta bir kişinin uygun yaşam koşulları;
- düzeltilmesi çok zor olan ya da uyuşturucu yardımıyla hiç bastırılmayan bu tür ihlal biçimleri.
