Bir çocuk, 5-7 yaşlarında olanlar için suçluluk duymaya ve hissetmeye başlar. Çoğu zaman, bu duygu, en iyi niyetle hareket ettiklerine inanan ebeveynler tarafından bilinçli olarak geliştirilir. Böyle yaparak çocuklarını vicdanlı ve sorumlu bir insan olarak yetiştirdiklerini düşünürler. Ama her zaman değil, hataları düzeltmek için, sadece onlar için suçunuzu kabul etmeniz yeterlidir.
Talimatlar
Aşama 1
Çocukluğa geri dönerseniz, yetişkinlerin, ebeveynlerin veya bakıcıların hoşlanmadıkları eylemler için size suçluluk aşıladığını hatırlayacaksınız. Bir çocuk için kıyafetlerini kirletmekte yanlış bir şey yoktu, ama bu olaydan sonra bir yetişkinden nasıl temiz olunacağını bilmediği, kendisinin kötü olduğu sözlerini duyabiliyordu. Kural olarak, mahkum edilen eylemlerin kendisi değil, onları gerçekleştiren kişiydi. Suçluluk duygusu, bir ceza ve ödül sistemi aracılığıyla bilinçaltınıza girdi.
Adım 2
Yavaş yavaş, yaşlandıkça, siz veya davranışlarınız başkalarının size yüklediği beklentileri karşılamadığında suçluluk duygusu ortaya çıkacaktır. Şu anda, sorumluluk ve suçluluk kavramının yerini aldı. Bilinçaltı düzeyde, durumu düzeltmek için sizden herhangi bir eyleme gerek olmadığını anladınız, sadece özür dilemek, suçunuzu kabul etmek yeterli.
Aşama 3
Böyle bir ikame daha sonra ailede veya işte kendisinden neyin gerekli olduğunu içtenlikle anlamayan bir yetişkinle acımasız bir şaka yapar. Ataletle, tıpkı çocuklukta olduğu gibi, suç işlediğini bilir ama suçlu olduğunu gösterir, özür diler ve meselenin bittiğine inanır. Ancak başkalarından sorumlu olan bir yetişkinin ve kendisine emanet edilen işlerin davranışları, sorumluluk taşımayan bir çocuğun kabahatlerine benzemez.
4. Adım
Bir yetişkinin kendini suçlu hissetmesine gerek olmadığını anlayın. Bir hata yaptıysanız, artık bir özür yeterli değildir - başkalarına verilen zararı düzelteceğiniz daha fazla eylemde bulunmanız beklenir.
Adım 5
Çocuksu bir alışkanlıktan dolayı mekanik olarak özür dilemeyi, suçunuzu kabul etmeyi bırakıp, sözlerinizden ve eylemlerinizden daima sorumlu olmak için çaba göstermeye başladığınızda, ancak o zaman gerçek bir yetişkin olarak kabul edilebilirsiniz. Başkalarının sizi ciddiye almasını istiyorsanız, suçluluk duygusundan kurtulun ve bir sorumluluk duygusu geliştirin.
