Golden Retrieverlar sadık arkadaşlar, birçok köpek yetiştiricisinin favorisi ve empatik psikoterapistlerdir. Bu hayvanlar, otizm de dahil olmak üzere çeşitli hastalıklara sahip kişilerin durumu üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Psikoterapist Boris Levinson, geçen yüzyılın ortalarında özel bir tedavi yöntemi yarattı - canisterapi (köpeklerin yardımıyla terapi).
Otistik kişiler iletişimde güçlük yaşarlar, bazen ebeveynler bile ADA'lı çocuklara bir yaklaşım bulamazlar. Golden Retriever, küçük sahibinin daha sosyal olmasına ve sosyal sorunları çözmesine yardımcı olacaktır. Bazı ülkelerde, hayır kurumları ve devlet kurumları, özellikle psikolojik ve duygusal sorunları olan insanlar için golden retriever yetiştirir ve eğitir. Ana amaç, yüksek zekaya ve ideal karaktere sahip bir hayvan yetiştirmektir.
Uzmanlar, köpeklerle iletişimin zihinsel ve duygusal yetenekler geliştirdiğini, motor işlevleri, mekansal yönelimi iyileştirmeye yardımcı olduğunu ve motor becerilerini geliştirdiğini, kaygıyı, korkuları, saldırganlığı, gerginliği ve güvensizliği ortadan kaldırdığını belirtiyor. Köpekler otistikleri içlerindeki kapalı alandan dışarı çıkarırlar, hayvan dış dünyaya yönelmek için ana motivasyon kaynağıdır.
İlk başta çocukların bir hayvana tepki göstermediği, daha sonra ona ilgi göstermeye başladıkları ve sadece dört ayaklı bir arkadaşla değil, insanlarla da iletişim kurmayı öğrendiği birçok örnek var. Golden Retriever ile birkaç aylık iletişimden sonra, otistik kişi daha sosyal hale gelir ve sosyalleşmedeki zorlukların üstesinden gelmeye çalışır.
Ne yazık ki, tüm Golden Retriever'lar otistik çocuklara yardım etmek için uygun değildir. Anne babaların çocuklarına dört ayaklı bir arkadaş bulabilmeleri için hayvanın hoşgörülü, sakin ve iyi eğitimli olması gerektiğini düşünmeleri gerekir. Ayrıca, çocukların hayvanlara yönelik fobileri, kronik alevlenmeleri, köpek tüyüne alerjileri, enfeksiyonları ve solunum yolu hastalıkları varsa köpek alamazsınız.
