Borderline durum kavramı psikoloji, psikoterapi ve psikiyatride ortaktır. Televizyonda veya filmlerde sık sık duyabilirsiniz, ancak açıklama yapmadan. Peki arkasında ne var?
Sınır çizgisi kavramı
Psikoloji ve psikiyatri gibi bilgi alanlarının kavramsal aygıtı, sınırda bir durum kavramını içerir. Aralarındaki sınırda yer aldığı için bu bilimlerde ortaktır. Bu nedenle, kök "sınır" terimindeki varlığı (geleneksel olarak).
Sapma kavramının ortaya çıktığı yerde psikoloji yerini psikiyatriye bırakır. Psikolojinin normla ve psikiyatrinin patolojiyle ilgilenmesi gerçeğinde temelde farklıdırlar. Ancak insanların dünyasında ve ruhlarında her şey doğa bilimlerindeki kadar şeffaf ve matematiksel olarak basit değildir. Normal bir insan ile bir psikopat arasında net bir sınır yoktur, bu nedenle sınırda bir durum kavramı vardır. Bir kişi ve davranışı artık normlara tam olarak uymadığında onun hakkında konuşurlar, ancak patoloji hakkında konuşmak için çok erken. Böyle bir kişi, norm ve ondan sapma arasındaki sınırın ince ve kırılgan bir ipinde dengeler. Bir kişinin hala normal olduğunun en açık işaretlerinden biri, davranışının yetersizliğinin farkında olmasıdır. Tamamen rahatsız bir ruh, kullanıcının kusurunu fark etmesine izin vermez.
Psikolojide, karakteroloji bölümünde vurgulanmış bir kişilik kavramı vardır. Karakterin ciddiyetini değerlendirmek için kullanılır. Psişenin taşıyıcısı olarak her normal insan, doğuştan gelen bir mizaç temelinde gelişen ve gelişim ve yetiştirme sürecinde edinilen bir karaktere sahiptir. Farklı insanlarda bazı karakter özellikleri özellikle belirgin olabilir. Bu durumda, psikologlar belirli bir kişinin karakterinin vurgulama türünden bahseder. Kişiliğin vurgulanması, yalnızca kendine özgü yaşam durumlarında kendini gösterir. Karakter vurgulamaları için on bir seçenek vardır (A. E. Lichko'nun teorisine göre).
Vurgulu bir kişilik norm mu?
Vurgulamanın bittiği yerde psikopati veya sapma başlar. Şekil, bazı karakter özelliklerinin ciddiyetinin norm ve patoloji aşamalarından nasıl geçebileceğini göstermektedir. Bununla birlikte, norm, düzleştirilmiş bir profile sahip ortalama bir karakter ve bazı keskinleştirilmiş kişilik özelliklerine sahip vurgulanmış bir karakter içerir. Her ikisi de tamamen normaldir. Bu arada, seçkin kişiliklerin çoğu vurgulanmış kişiliklerdi ve hatta çoğu zaman sınırda bir durumdaydı. Sadece bireysel karakter özelliklerinin aşırı ciddiyeti, farkındalıktan yoksun ve bireysel durumlarda değil, bir kişinin yaşamının tüm alanlarında kendini gösterir, vurgu unvanını kaybeder ve sınırda bir durumdan geçen bir patoloji haline gelir.
