Saldırgan ve kurbanları arasındaki etkileşimler, özel bir psikoloji dalında - mağduroloji (Latince kurbandan - “kurban”).
Bu alanda uzmanlaşmış psikologlar, aile içi şiddet mağdurlarında zihinsel ve fizyolojik stres, artan korku, umutsuzluk ve çaresizlik hissi, derin kişilik değişiklikleri ve intihar niyetleri olduğunu not eder. Uzmanlar, hem mağdurlara ilk (acil) yardım sağlamak hem de mevcut durumdan çıkmayı amaçlayan daha sonra bazı öneriler geliştirdiler.
Aile içi şiddet mağduru öncelikle sesini yükseltmeli, güvenini kazanmış kişiye aile ortamını anlatmalıdır. Onu herhangi bir şekilde motive etmeyi başardıysanız, zaten bir başarı hakkında konuşabilirsiniz - sonuçta, genellikle aile içi şiddet, utanç, suçluluk duygusu, konuşmanın saldırgan tarafından bilineceği korkusu hakkında yayılmazlar. Muhatap, mağdura "baskı yapmamalı", her şeyi bir kerede söylemeyi talep etmelidir. Danışmanın güvenilirliğine ikna olan mağdur, kendisine giderek daha fazla şiddet örneği ve deneyimlerini anlatacaktır.
Hiçbir durumda tecavüzcüyle konuşmaya çalışmamalısınız: bunu yalnızca kendisine bağımlı olan kişinin birisine şikayette bulunması olarak algılayacaktır. Mağduru savunmasızlık ve karşı koyamama nedeniyle suçlamak da kabul edilemez. Taktiksel empati, mağdurun durumunu anormal olarak algılamasına yardımcı olacak ve onu değiştirmenin yollarını aramaya teşvik edecektir.
