“İrade Çalışmıyor” kitabında yazar, yalnızca kendiniz üzerinde çalışırsanız, zayıf yönlerinizle savaşırsanız ve karakterinizi güçlendirirseniz hedeflere ulaşmanın neden kolay olmadığını yazıyor. “Çalıştığınız ortam” kavramını ekleyerek “benlik ve amaç” sorununun görüşünü genişletmeyi teklif ediyor.
Benjamin Hardy, çoğu insanın hırs ve iddiaları karşılamayan başarısızlığa veya kısmi başarıya mahkum olduğunu açıklıyor. Bunun nedeni, yukarıda sözü edilen çoğunluğun, öncü rolün kişisel niteliklere, kişisel azim, kendi üzerinde çalışma, karakter, kişinin ruh hali, kişinin vizyonuna atandığı geçmişin veya geçen yüzyılın psikolojisinden gelen tutumların ruhuyla düşünmesidir… Batılı psikolojik düşüncenin doğasında var olan bu bireycilik, okuyucuları yaklaşık olarak belirli bir sonucu olmayan "İrade Gücü Nasıl Güçlendirilir" gibi başlıklara sahip karanlık önerilere ve kitaplara yol açar.
Yazar, insanların içinde bulunduğu ortamı kullanmayı, ona çalışmak için zorlamanın yükümlülüklerini devretmeyi, böylece insanların onun hakkında düşünmek zorunda bile kalmamasını önermektedir (Freudcu "bilinçsizlik" terimini kullanır). İnsanın “kazabilirim, kazamam” seçeneğinin olmadığı uyarıcı bir ortamın oluşumundan bahsediyor çünkü böyle bir ortam hareketsizlik veya yavaş ilerleme anlamına gelmiyor.
Mesele şu ki, bir kişi artık kişisel niteliklere dayanmıyor, ancak kendini zayıflık, tembellik, odaklanma eksikliğinden kurtulma hakkına sahip olduğu veya tamamen mahrum bırakıldığı, komik resimlerle dikkati dağıtamayacağı, ertelemediği koşullara yerleştiriyor.
Böyle bir ortam oluşturulur, aralarında, diğerlerinin yanı sıra şunları içerir:
- yüksek yatırım;
- sosyal baskı;
- yenilik.
Yüksek yatırımlar, örneğin bir kişinin belirli bir hizmet için önceden ödeme yapması ve şimdi örneğin bir web seminerini kaçıramamasıdır. Asla unutmayacak, takvime not alacak, alarmı başlatacak, hatırlatıcı kuracak. Örneğin, bir kişi bedava malzemeyle karşılaştığında aylarca görünmeden yattığını bilir. Ve eğer birisi gelişmek, yeni bir beceri edinmek, bir sorunu çözmek ve kişisel parası ve zamanı ile ona yatırım yapmak isterse, onu değerli görür ve buna göre istediğini elde etmek için çaba gösterir.
Sosyal baskı, örneğin Mayakovski tarafından yaygın olarak kullanıldı. “Ne Yazıyorsun?” başlıklı bir makale yayınladığında, henüz yazmadığı birkaç eserden bahsetti. Mayakovski'nin birçok okuyucusu vardı, hepsi bu makaleyle gazetenin bir kopyasını aldılar ve yakında şairden böyle ve böyle bir konuda böyle ve böyle çalışmaların beklenmesi gerektiğini gördüler. Buna göre, bu beklentiler yazarın rahatlamasına, işleri sonraya ertelemesine, dinlenmesine izin vermesine vb. izin vermedi, beklentileri karşılamak ve boş konuşma olarak damgalanmamak için çok çalışmak zorunda kaldı.
Sosyal baskının bir başka örneği - yazar Yuri Nikitin diyete girdiğinde, web sitesindeki herkese (bilim kurguya adanmış en çok ziyaret edilen Rusça siteye sahiptir) böyle bir tarihte çok fazla ağırlık vereceğini bildirdi, teraziyi de yanlarında getirmek isteyenler için belirli bir gün ve saatte bir halk toplantısı düzenlendi. Sitede her zaman Nikitin'i hatalarına sokmayı sevenler vardı, birçoğu bu kadar kısa sürede kilo veremeyeceklerini umuyordu ve bu tür sosyal baskı (özellikle kötü niyetli kişilerden) yazarı teşvik etti ve geceleri buzdolabına koşmasına izin vermedi.
Yenilik burada Napoleon Hill'in ifade ettiği anlamda anlaşılır: "İyi bir sallamak çoğu zaman alışkanlıkların etkisi altında körelmiş beyne yardımcı olur." Örneğin, bir kişi çalışır ve harcadığı kadar kazanır. Daha fazlasını istiyorum ama tembelim. Böyle bir kişi her zamanki iş yerinden ayrılırsa, çok hızlı bir şekilde yenisini aramak zorunda kalacaktır, çünkü birikimi yoktur, ancak faturalar gelir. Yeni bir iş, sürece tam olarak dahil olmayı gerektirecek, çünkü sadece yeni bir iş değil, aynı zamanda bir ekip, bir iş yeri ve bu yeni bir rota… zaman) normalden daha iyi.
Kitabın ahlakı, kralın maiyeti tarafından yapıldığıdır ve eğer yüksek hedeflere ulaşmak istiyorsanız, bu kişisel niteliklerin yakıtı ile elde edilemez, kendinizi başka seçeneğiniz olmayacak bir ortama yerleştirmeniz gerekir.
Bu, mümkün olduğu kadar, bir insanın her zaman bir seçeneği olması gerektiğine dair zamanımızın inancına aykırı gibi görünsün.
