Para bazılarına özgürlük getirebilir ve bazılarını köleleştirebilir. Bir kişinin sermayesiyle nasıl ilişki kurduğuna bağlı olarak, etrafındaki herkese neşe getirecek depresif bir paranoyak veya iyimser olabilir.
Talimatlar
Aşama 1
"Çok para" kavramı herkes için farklıdır. Bazıları için sevdikleri işi yapmak, kendileri ve çocukları için sakin ve mutlu bir hayat kazanmak yeterlidir. Diğerleri için para sürekli olarak yeterli değildir ve hesapta düzenli bir miktar olsa bile sakinleşemezler ve neredeyse 24 saat çalışarak her şeyden tasarruf ederler. Büyük bir daire ya da daha iyi bir araba için para biriktirirler, yaşamazlar, burada ve şimdi tadını çıkarmak yerine hayatlarını yaşarlar. Sonuçta, ailedeki refah, arabanın markasına bağlı değildir. Mutluluk için karşılıklı anlayış ve destek ile akrabaların iletişimi önemlidir. Ancak kariyercilerin bunun için yeterli zamanı yok.
Adım 2
Onlar için büyük miktarda para kazanan bazı insanlar daha iyiye doğru değişir. Sevdiklerine hediyeler yaparlar, hayallerini gerçekleştirirler. Yetimhanelere ve hastanelere yardım ederler ve hayır etkinliklerine katılırlar. Banka hesabındaki para miktarından değil, iyi işler için sermaye harcadığınızda gelen duygulardan zevk alırlar.
Aşama 3
Diğerleri ise tam tersine, nakit rezervlerindeki artışla daha öfkeli ve saldırgan hale geliyor. Çevrelerindeki herkesin sadece dürüstçe kazandıkları paraları almak isteyen düşmanları olduğu izlenimini edinirler. Bu tür insanlar tasarrufları yalnızca yabancılardan değil, kendilerinden de gizler. Daha önce yapmış olsalar bile akrabalarına yardım etmeyi bırakırlar. Temel argümanları "Ben çok çalışarak para kazanıyorum, o halde bırakın başkaları da çalışsın." Bu pozisyon yeterince açıktır. Sadece bir kişi başkalarının sevincinden nasıl olumlu duygular alacağını unutmuş, ancak banka hesabındaki sıfır sayısı arttığında tatmin olabilir.
4. Adım
Önce para gelir ve fazla kazanamayan arkadaşlar ve akrabalar, bir servet parçası için potansiyel rakipler olarak ilgi çekici ve hatta bazen tehlikeli hale gelir. Bir kişi onlarla iletişim kurmaktan kaçınmaya başlar, yalnızca kendisi kadar veya daha fazla kazananlarla görüşür. Basit insani değerler - nezaket, karşılıklı anlayış, şefkat - anlamlarını kaybediyor. Diğerlerinin değerlendirilmesi, karakter niteliklerine göre değil, cüzdanlarının hacmine göre yapılır. Bu tür insanlarla iletişim kurmak oldukça zordur, bu yüzden çoğu zaman yalnız kalırlar.
