Büyük bir yaş farkıyla doğan çocuklar arasındaki aile içi ilişkiler nasıl gelişiyor? Ebeveynlerin dikkat etmesi gerekenler.
Bir ailede birinci ve ikinci çocuğun görünümü arasındaki ideal farkın üç ila dört yıl olduğu kabul edilir. Bu gerçek, psikologlar tarafından defalarca kanıtlanmıştır. Ancak ebeveynlerin ikinci bir bebeğin görünümünü daha uzun bir süre ertelemesi nadir değildir. Sebepler çok farklı olabilir: sağlık sorunları, istikrarsız mali durum, iş eksikliği. Bu nedenle, ailedeki ikinci çocuk, ilk çocuktan çok daha geç doğabilir ve ebeveynlerin en büyük oğlu veya kızının terk edilmiş hissetmemesi için çaba sarf etmesi gerekecektir.
Daha büyük bir çocuğun artık ailede tek olmadığı gerçeğini kabul etmesi zor olabilir. Bu özellikle erkek çocuklar için geçerlidir. Kızlar, aksine, bebeğin ailedeki davranışını coşkuyla algılar, gelişim aşamalarını isteyerek takip eder, bebeğin ilk adımlarında ve sözlerinde sevinir. Bunun nedeni, 12-13 yaşlarında kızların annelik içgüdüsünün "güçlenme" dönemine sahip olmalarıdır, bu doğanın doğasında vardır. Oğlan bundan sonra küçüğün koruyucusu olduğu için gurur duyacak.
Bu gibi durumlarda ebeveynler, bebeğe bakma sorumluluklarının bir kısmını daha büyük çocuğa kaydırır. Ancak 13-14 yaşlarında çocukların vücuttaki hormonal değişikliklerin neden olduğu duygusal patlamalarla karakterize bir geçiş dönemine girdiği unutulmamalıdır. Bu dönemde ruh en savunmasız hale gelir. Bu nedenle, ebeveynler onu bebeğin bakımına aktif olarak dahil ederse, çocuk terk edilmiş hissedebilir. Gerçekten de, bu durumda, büyük çocuk, yalnızca küçüğüne bakarken ilgi gördüğüne inanacaktır.
Unutmayın, ilk doğan bebeğinizi ne kadar severse sevsin, yine de kişisel boş zamana ve alana ihtiyacı vardır, onun da sizin ilginize ve sevginize ihtiyacı vardır. Gencin emekli olabileceği kendi köşesine sahip olması önemlidir. Odasını çocuk odasına çevirmeyin.
Okuldan ayrıldıktan sonra, bir gencin omuzlarına daha zor sorunlar düşer. Bunlar mezuniyet ve giriş sınavları, birçok yeni hobi ve tanıdık. Genellikle daha büyük olan çocuk, ebeveynlerden daha küçük olanlarla daha fazla otoriteye sahiptir. Ne de olsa, büyüleyici hikayeler anlatabilir, ebeveynlerinden gizlice tatlılar yiyebilir. Ve ilk doğanlar önemlerini hissederler, küçük erkek ve kız kardeşlerine himaye ile davranırlar. Bu dönemde çocuklar arasında sıcak ve yakın bir ilişki kurulur. Aralarında rekabet yoktur. Bu nedenle, ilk doğumunuz zaten "neredeyse bir yetişkin" olduğunda ikinci bir bebeğin doğumundan korkmamalısınız. Doğru ebeveynlik yaklaşımı ile her iki çocuk da sevildiğini ve değer verildiğini hissedecektir.
