Duygusal tükenmişliğin nedenlerini, gelişim evrelerini ve üstesinden gelmenin yollarını anlamaya çalışacaktır.
Günlük, günlük anlayışta, duygusal tükenmişlik olgusu, ilk başta bir kişinin iyi, isteyerek ve üretken bir şekilde çalıştığı ve sonra bir şeyin olduğu ve çağrılan kişinin yandığı gerçeğinden oluşur: iş ilgisiz hale gelir, geç kalır ve çalışır. işten erken ayrılmak, işte canı sıkılır, çalışan uyuşuk ve inisiyatiften yoksundur.
Ne yazık ki, bu işveren için istenmeyen bir seçenek olsa da, genel olarak böyle bir duygusal tükenmişlik tezahürü çok vejetaryen (zayıf) olarak kabul edilebilir. Hollanda'da tükenmişlik, resmi olarak işverenin pahasına tedavi edilen bir iş kazası olarak kabul edilir ve tedavi işe yaramazsa, kuruluş yardım ödemekle yükümlüdür.
Aslında tükenmişlik, kişinin sadece iş yerindeki davranışını değil, iş dışını ve sağlığı da etkiler.
Psikolojik reaksiyonlar şunları içerir:
- bir hobiden vazgeçmek;
- hayal gücü eksikliği;
- sürekli suçluluk duygusu;
- ruh hali;
- ilgisizlik.
Psikosomatik reaksiyonlar:
- hazımsızlık;
- alkol bağımlılığı (kafein, nikotin);
- sırt ağrısı;
- uykusuzluk hastalığı;
- cinsel işlev bozuklukları;
- bağışıklıkta genel bir azalma.
Davranışsal reaksiyonlar:
- şüphe;
- başkalarını suçlamak;
- başarısızlıktaki rolünüzü görmezden gelmek;
- çatışmalar
Greenberg tarafından yazılan tükenmişliğin gelişiminin beş aşamalı modeli yaygınlaşmıştır. İlk aşamada, kişi işi zevkle alır, coşkuyla davranır, işte stresin güçlü bir etkisi yoktur. İkinci aşamada, yorgunluk ve uyku sorunları ortaya çıkar, ancak bu aşamada azalan üretkenlik, iyi uyaranlar ve dışsal motivasyon ile telafi edilebilir. Üçüncü aşamada, fiziksel yorgunluk başlar ve sürekli bir boş zaman eksikliği hissi oluşur. Dördüncü aşama bariz bir krizdir: Kısmi veya tam çalışma kapasitesi kaybı mümkündür. Beşinci aşama, eğer gelirse, kariyerin devamı ve bir kişinin genel sağlığı için ciddi bir tehdit olduğu ortaya çıkıyor.
Duygusal tükenmişliğin sadece çalışanın kendisine bağlı olmadığını anlamalısınız. Elbette, bazı bireylerde işkolikliğe yatkınlık vardır, ancak eşit derecede önemli bir faktör, çalışanların tükenmesine neden olabilecek uygunsuz iş organizasyonudur (çok miktarda çalışma, ödül eksikliği, hatalara dikkat, işyerinin uygunsuzluğu, kasıtlı olarak imkansız planlar vb.), bu nedenle duygusal tükenmişliğin üstesinden gelmek için iki yönde eşit olarak çalışmanız gerekir: kişisel ve örgütsel.
Psikologlar kişisel davranıştan sosyalliği, iyimserliği, yeterli öz saygıyı, duygusal mesafeyi, sorunlara yapıcı bir yaklaşımı seçer ("şimdi ne yapmalı, şimdi ne olacak" endişelerini ortadan kaldırmak gerekir, bunun yerine olumlu-yapıcıdır. şu soru sorulmalıdır: "Bu koşullarda ne yapılabilir?").
Örgütsel faktörler, haksız yere yüksek çalışma standartlarını ortadan kaldırarak ele alınır, planlar uygulanabilir ve ödüllendirici olmalıdır, işyeri rahat ve ergonomik olmalıdır, dinlenme ve tatiller zamanında ve tatmin edici olmalıdır.
