Sosyal etkileşimin en önemli bileşeni sosyal iletişimdir. Bu terim, bir veya daha fazla bireyin sosyokültürel etkileşimine izin veren, yönlendirilmiş bilgi aktarımına dayanan bir iletişim türü anlamına gelir.
İletişim süreci içsel, grup ve kişilerarası olarak ayrılabilir. Etkileşim yapısı, insanların kişilerarası iletişim sürecinde önemli bir rol oynar. Buradaki kilit unsurlar, bilginin göndericisi ve alıcısıdır. Bir gönderme zincirinin ayrı bir veri kaynağı ve geri bildirim gönderen bir konusu vardır. Bu durumda, bir bilgi kaynağı, bilgiyi kodlayabilen ve ondan bir mesaj oluşturabilen belirli bir kişi anlamına gelir.
Bilgiyi aktarmak için bir nesnenin bir iletişim kanalına ihtiyacı vardır: bir kitap, bir film, bir sözlü kanal (konuşma), vb. Bilgilerin muhataba doğrudan geri bildirim yoluyla alındığını öğrenebilirsiniz. İletişimin öznesi, ister sözlü bir tepki isterse vücut hareketleri olsun, mesaja bir şekilde tepki vermelidir.
Grup, belirli kural ve normları, belirli bir kültürü izleyerek, kendilerini tek bir topluluğun üyesi olarak tanımlayan sınırsız sayıda birey topluluğu anlamına gelir. Karar verme, bu tür iletişimlerin önemli bir sorunudur. Genellikle bu görev grubun liderine düşer, ancak onun tanımlama süreci belirsizdir. İnsanların, resmi olarak atanan lidere göre grubun gayri resmi liderine itaat etme olasılığı daha yüksektir. Bu fenomen kolayca açıklanabilir. Toplumun her üyesi kendi çıkarlarının yerine getirilmesini arzular ve patronların sorunu kendi çıkarları doğrultusunda çözmenin bir yolunu seçmeleri daha olasıdır.
Kişilerarası iletişim süreci sosyal değildir. Kişi bilincinin yardımıyla kendi eylemlerini kavrar, çeşitli durumlarda kararlar verir, toplumdaki yerine dikkat çeker, ancak ona danışmaz. Bütün bu faaliyetler kesinlikle bireyin iç dünyasında gerçekleşir. Bireyin yaşamı boyunca iletişimsel yeterlilik önemli bir kazanım haline gelebilir. Bir kişinin deneyimleri kendi içinde tutmamasına, ancak durumla ilgili bir anlayışı diğer insanlarla yetkin bir şekilde paylaşabilmesine izin veren kişidir.
İşlevleri her üç iletişim türü için de benzerdir: bilgilendirici, düzenleyici, duygusal. Birincisi, bir kişinin sürekli olarak bilgi edinme sürecinde olduğunu gösterir. İkinci işlev, iletişimi organize ve kontrollü bir süreç haline getirir. Üçüncü işlev, bir kişinin kendisi için netleşmesine veya başkalarına kişisel duygusal durumunu göstermesine izin verir.
