Ergen krizi, çocuğun az ya da çok bağımsız bir yetişkin olma arzusu olarak anlaşılır. Kural olarak, ebeveynler buna hazır değil. Toplumumuzda, nedense ergenlerin zor, kontrol edilemez vb. olduğu genel olarak kabul edilmektedir. Ve kriz dönemi geçecek ve her şey yoluna girecek. Evet öyle.
Bununla birlikte, çocuğun gelecekteki tüm hayatı tam olarak nasıl geçeceğine bağlı olacaktır. Bu nedenle, burada ebeveynlerin olgunlaşan bir kişinin kişiliğinin gelişiminde bu aşamaya dikkat etmeleri ve dikkatli olmaları önemlidir. Bu onun için zor ve sizin yardımınıza ihtiyacı var.
Büyümek, doğumda göbek bağını kesmeye benzetilebilir. Çocuklar anne babalarına görünmez bağlarla bağlıdırlar. Ergenlik, yaşamda bu bağlantının yeni bir düzeye taşınması gereken andır. Bir göbek kordonu kesilir ve tamamen yenisi oluşturulur.
Ebeveynler bunu anlamıyorsa, süreç çok acı vericidir ve bunun sonucunda ilişki bozulur. Daha sonra iyileşmeleri yıllar alır. En kötü durum senaryosu, çatışmanın devam etmesi ve ilişkinin ömür boyu düşmanca kalmasıdır.
Bu durumda, tüm ebeveynlerin bu kadar korktuğu şeyi bekleyebilirsiniz: gencin içmeye, sigara içmeye ve uyuşturucu enjekte etmeye başlaması. Bunu istediği için değil, protesto için yapacak. Bunda, ebeveynleri ile iyi ilişkilerden alamadığı güvence ve hazzı arayacaktır.
Genç kendisi gibi dezavantajlı bulacak ve bir grupta birleşecekler. Ve sonra birçok farklı senaryo var.
Gençler de bu tür “başarılar” sergiliyor, bu da onları antisosyal unsurlar, hatta suçlular yapıyor. Ve tüm bunlar sadece bir genç şovu. Ama “bizim” var - anlayan ve destekleyen arkadaşlar. Ve ailesini neredeyse düşman olarak görmeye başlar.
Bu konuda nasıl yardımcı olabilirsiniz?
İletişim, tartışma ve konuşma.
Ebeveynler kararlarıyla bir anlaşmazlık tezahürü fark eder etmez, sıradan işlerden ret veya başka bir protesto - yuvarlak bir müzakere masasına oturmanız ve ailede işbirliği için yeni koşulları tartışmanız gerekir.
Bu rekabet değil, işbirliğidir ve "burada kimin sorumlu olduğunu" beyan etmek değil. Ve kesinlikle şiddet değil - ne kadar isterseniz isteyin ne zihinsel ne de fiziksel. Sadece bunun sorunu çözmediğini unutmayın.
Müzakerelerde ana durumu dikkate almak önemlidir: Bir çocuk bazı haklarını iddia ederse, sorumlulukları da kabul etmesine izin verin. Yetişkin olmakta olduğunu ve yetişkinlerin yapacak çok işi, işi, sorunları ve sorumlulukları olduğunu açıklayın.
Örneğin, para kazanamazken ve bu işi anne ve babası yaparken, evin işlerine yardım edebilir ya da dükkâna gidebilir. Her zaman yapılacak şeyler vardır ve bunlar aile üyeleri arasında eşit olarak dağıtılırsa, herkes kendinden emin ve sakin hisseder.
Yani seninle yaşarken senin kurallarına göre yaşıyor.
Tartışmanın sonucu farklı olabilir. Biri görevde olmayı kabul eder, biri çocuklukta kalmaya karar verir. Birisi biraz görev alacak ve sonra onları terk etmeye karar verecek - bu da mümkün.
Bir genç sonsuza kadar çocuk kalmaya karar verdiğinde bir sorun vardır. Ve sonra, otuz yaşında bir erkek hiç sorumluluk almak istemediğinde, zaten "ebedi ergenler" hakkında konuşuyoruz.
Sinirli yetişkinlerin hayatındaki bu kriz hakkında - bir sonraki makalede.
Çıktı
Bu konudan çıkarılacak sonuç, ergenin görüşüne saygı duyarak genel konuları tartışarak ilişkilerin daha sıcak ve samimi hale getirilebilmesidir. O zaman ergenlik ağrısız ve anlaşılmaz bir şekilde geçecektir.
Ancak her halükarda, müzakerelerde ne karar verirse versin, çocuğa onu her şeye rağmen sevdiğinizi söylemek önemlidir.
Bir gün oğlunuz veya kızınız büyüyecek ve artık protesto ve gösteriş yapmak istemeyecekler, daha sorumlu olacaklar ve onlarla iletişim kurmak daha kolay hale gelecek.
Hayatlarında, ebeveynlerin yardımının da önemli olacağı yeni bir aşama gelecek - bunu unutmayın.
