"Hedonizm" teriminin eski Yunan kökleri vardır. Bu, dünyevi varoluşun temel amacının haz elde etmek olduğu öğretisidir. Yani, hedonizm açısından, bir insan için en yüksek hayır, kolay, kaygısız bir hayat yaşamak, her yönden maksimum zevk almak ve mümkün olan her şekilde tatsız ve acı verici her şeyden kaçınmaktır.
Hedonizm nasıl ortaya çıktı?
Wikipedia'ya göre hedonizm, bir kişinin her şeyden önce her şeyden zevk almaya çalışması gereken bir doktrindir. onu çevreleyen şey. Hedonizmin kurucusunun, 435-355 yıllarında yaşayan eski bir Yunan filozofu olan Aristippus olduğuna inanılmaktadır. M. Ö. Bir kişinin ruhunun iki durumda olabileceğini savundu: zevk ve acı. Aristippus'a göre mutlu bir insan, mümkün olduğunca sık zevk almayı başaran kişidir. Üstelik bu zevk, her şeyden önce fiziksel olmalı, hissedilmelidir. Örneğin, bir kişi lezzetli yemeklerden ve lezzetli içeceklerden, bir partnerle yakınlıktan, rahat kıyafetlerden, sıcak bir banyodan vb. zevk alır.
Zihinsel zevk (güzel bir manzaradan, müzik dinlemekten, oyun izlemekten vb.) Aristippus, önemini fark etmesine rağmen ikincil bir yere koydu.
Hedonizm doktrini, diğer filozofların, özellikle de Epicurus'un yazılarında daha da geliştirildi. Epicurus'a göre, hayattaki en yüksek mutluluk ve zevk, acı ve ıstıraptan kurtularak elde edilebilir. Ancak acı ve ıstırap, genellikle aşırılığın, sağlıklı bir ılımlılık eksikliğinin doğal bir sonucudur. Örneğin, çok fazla yerseniz, sindirim sorunlarına şaşırmanıza gerek yoktur. Veya bir kişi kendini en ufak bir stresten koruyarak çok boş bir yaşam tarzı sürdürürse, bunun sonucunda kalp ve eklemlerle ilgili sorunlar yaşayabilir. Bu nedenle, Epikuros her şeyde makul ölçülülük çağrısında bulundu.
18. ve 19. yüzyıllarda yaşayan İngiliz filozof ve sosyolog W. Bentan, Epicurus'un bu tür görüşlerini hedonik sağduyu olarak adlandırdı.
Hedonizm iyi mi kötü mü?
İnsan hedonist olmak zor mu? Bu soruya net bir cevap vermek zor. Bir yandan, bir hedonist genellikle bir egoist gibi davranır, her şeyden önce kendi rahatını ve avantajlarını önemser. Öte yandan, bir dereceye kadar bencillik, insanların mutlak çoğunluğunun doğasında vardır. Ne de olsa, kendi kolaylıkları ve çıkarları ile ilgili sorulara kesinlikle kayıtsız olan nispeten az sayıda ilgisiz çileci vardır.
Sonuçta, bir insan hayattan zevk almaya çalışıyorsa yanlış olan ne? Bu arzunun çok güçlü olmaması, bir saplantıya dönüşmemesi, kişiyi onur, nezaket, diğer insanların çıkarlarını unutmaya zorlaması önemlidir. Yani, hedonizm durumunda, belirli bir "altın ortalamaya" bağlı kalmaya çalışılmalıdır. Her zaman insan kalmalı, diğer insanları dinlemeli ve "onların başının üstüne gitme"melisiniz.
