Şizofreni gibi bir hastalık hakkında birçok efsane var. Bu akıl hastalığı hala tam olarak anlaşılamamıştır. Büyük bilgi akışı arasında, bu zihinsel patolojiyle ilgili birkaç ilginç gerçek var.
Şizofreni hastaları nadiren şiddete başvururlar. Çoğu zaman, bir şizofren, zamanının çoğunu kendi dünyasında, patolojik fantezilerinde geçiren sessiz ve içine kapanık bir kişidir. Durumun alevlenmesiyle bile, bu akıl hastalığına sahip her hasta bir bıçak tutmaz veya yanlışlıkla yoluna çıkan bir kişiyi yaralamaya çalışmaz. Alkolik psikoz durumundaki insanlar çok daha şiddetlidir. Kural olarak, şizofrenlerde uygunsuz davranış halüsinasyonlara neden olur; çoğu kişinin mizacına ve zihnini dolduran çılgın fikirlere bağlıdır.
Şizofreniye her zaman sesler veya görsel halüsinasyonlar, yanılsamalar eşlik etmez. Çok sık olarak, hastalık, bol miktarda hastalık ürünü olmadan ilerleyebilir. Ürünler doğrudan görsel, dokunsal, işitsel halüsinasyonlar, sanrısal fikirler vb. Bir kişi halüsinasyon görürse, bu onun şizofreniden muzdarip olduğuna dair anında karar verilmesi için bir argüman değildir.
Şizofreni hastaları duygulardan yoksun değildir. Dışarıdan bakıldığında, bir şizofren kişinin duyarsız biri olduğu izlenimi edinilebilir. Ancak bu sadece bir maske ve çarpık bir görüş. Aslında, şizofrenler genellikle birçok farklı duygu yaşarlar, kararsızlık ile karakterize edilirler. Ancak çoğu zaman bu tür insanlar, hissettiklerini tanımlamak için doğru ve yanlış duyguları birbirinden ayırt edemezler.
Bakarak şizofreniden şüphelenilebilir. Gerçek şu ki, bu zihinsel bozukluğu olan kişilerin bakışlarını odaklaması çok zordur. Çoğu zaman, bir şizofrenin gözleri hızla koşar, bakışın kendisi huzursuz, dalgın, yetersiz görünüyor. Hasta muhatabına bakarsa, hastanın bakışlarının onun aracılığıyla bir yere yönlendirildiği hissine kapılabilir.
Uzun remisyonlar şizofreni için tipiktir. Remisyon, bir kişinin hayatında bir akıl hastalığının kendini hissettirmediği bir dönemi içerir. Çoğu zaman, hastalar ilaç ve destekleyici psikoterapi yardımı ile remisyona alınır. Bir kişinin hayatında sadece bir kez şizofrenik bir bölüm olduğu durumlar vardır, ancak hastanın durumu hala ona atanır. Bununla birlikte, şizofreni tam bir sakatlık anlamına gelmez.
Şizofreni ve çoklu kişilik bozukluğu aynı kavramlar değildir. Şizofrenide, bölünmüş bir kişiliğin tipik semptomlarını yaşamak son derece nadirdir. Bir kişi çoklu kişilik bozukluğu / bozukluğu / benzeri olduğunu iddia ettiğinde, bu, dissosiyatif kimlik bozukluğu (çoklu kişilik bozukluğu) geliştirme şüphesi için bir neden olabilir.
Şizofreni genç bir hastalıktır. Tipik olarak, psikozun ilk büyük alevlenmesi 18 ve 25 yaşları arasında meydana gelir, ancak arka plan semptomları ve davranış değişiklikleri genellikle bir süredir gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, çocuklukta bile durumun hızla kötüleştiği hastalığın formları vardır. Şu anda, "çocukluk şizofrenisi" tanısı nadir değildir. Bilim adamları ayrıca, ikizlerde ve ikizlerde ve ayrıca ebeveynlerden birinin veya akrabalarından birinin benzer bir tanıya sahip olduğu çocuklarda hastalığa yakalanma riskinin daha yüksek olduğunu belirtiyorlar.
Şizofrenler ve yaratıcı bireyler, ilk bakışta göründüğünden çok daha fazla ortak noktaya sahiptir. Gerçek şu ki, yapılan araştırma sonuçlarına göre, sağlıklı bir yaratıcı insanın beyninin ve bir şizofrenin beyninin düşünceleri eşit olarak yanlış dağıttığı ve yönlendirdiği ortaya çıktı. Bilim adamları, her iki durumda da beynin, kalıplaşmış düşünceden sorumlu olacak bazı önemli alıcılardan yoksun olduğunu öne sürüyorlar. Özellikle talamusla doğrudan bağlantısı olan dopamin reseptörlerinden bahsediyoruz.
Herhangi bir biçimdeki gerçek şizofreni, yaygın bir ağrılı durum değildir. Son yıllarda bu tanı daha sık konuldu, ancak şu anda gezegendeki insanların sadece %2'si gerçekten şizofreni hastası. Ancak, yalnızca teşhis edilmiş, kaydedilmiş vakalardan bahsediyoruz.
Şizofreni tedavisi mümkün olmayan bir hastalıktır. Evet, bu akıl hastalığına sahip bir hasta kalıcı veya uzun süreli remisyona alınabilir. Evet, şizofreni her zaman hızlı ilerlemez ve her zaman demansa ve ardından ölüme yol açmaz. Evet, bir şizofren nispeten dolu bir hayat yaşayabilir, ancak her zaman belirli ilaçları almak zorunda kalır. İlaçların dozu yaşam boyunca değişebilir, bazı ilaçlar diğerlerinin yerine geçebilir, ancak her zaman tıbbi desteğe ihtiyaç vardır. Aksi halde hastalığın tekrarlaması ve hızlı ilerlemesi çok büyük. Şizofreni tamamen tedavi edilemez.
