Sevdiklerinizin kaybı zihinsel acıya neden olur, ancak ne kadar zor olursa olsun devam etmeniz gerekir. Ebeveynlerin ölümü, onlarla olan ilişki her zaman sorunsuz bir şekilde yürümemiş olsa bile, bir çiledir. Depresyonun üstesinden nasıl gelinir ve baba ve annenin artık olmayacağı yeni bir yaşam için güç nasıl bulunur?
Talimatlar
Aşama 1
Anne babanız artık yanınızda değil. Bu, kaybın acısı bir nebze olsun hafiflediğinde kabul edilmesi üzücü bir gerçektir. Birçoğu, kendilerine önemli sözler söylemek için zamanları olmadığı için kendilerini suçluyor, hastalıklarını iyileştirecek doktorlar bulamadılar. Bu tür düşüncelerle kendinize eziyet etmeyin. Elinden geleni yaptın ama ölüm tarihini ertelemek senin elinde değil.
Adım 2
Unutmayın, ailenizin bu dünyadan ayrılmanızı isteyeceği son şey, hayatınızın geri kalanında acı çekmeniz ve tövbe etmenizdi. Evet, aranızda anlaşmazlıklar ve hatta yanlış anlaşılma dönemleri oldu. Ama anne babana baktın ve onları sevdin, bu yüzden kendini suçlayacak hiçbir şeyin yok.
Aşama 3
Ruhu kolaylaştırmak için psikologlar, sanki ölen kişiyi bırakmasını, artık orada olmadığı gerçeğini kabul etmesini tavsiye ediyor. Bir insanı hatırlamak ve sürekli yas tutmak iki farklı şeydir. Elbette anne ve babanızı asla unutmayacaksınız ama inilti ve gözyaşları ancak ilk başta ruhu rahatlatır. Umutsuzluk bir alışkanlık haline gelmemelidir.
4. Adım
Negatif duyguları kendinize saklamayın. Deneyimlerinizi arkadaşlarınızla paylaşın, destek sözleri bulacaklar. Anne babanızı genç ve mutlu hatırlayanlarla tanışın, onların hikayeleri sizi neşelendirsin.
Adım 5
Kendinizi olumsuz deneyimlerden uzaklaştırmaya çalışın. Daha fazla yürü, spor yap. Klasik edebiyat okumak yatıştırıcı olarak iyidir, ancak müziğin tedavi edici gücünü de unutmayın.
6. Adım
Endişeler altı ay içinde geçmezse, bir psikologla iletişime geçtiğinizden emin olun. Duygularınızdan utanmayın, yetkili bir uzman size neler olduğunu anlamanıza yardımcı olacaktır.
7. Adım
İnsan, çocuklarında devam eder ve bu anlamda ölüm yoktur. İnsanlar hatırlandığı sürece hayattadır. Ve hayatta olmak da ihtiyaç duyulmaktır. Etrafına bir bak. Her zaman yakınınızda yardımınıza ihtiyacı olan biri vardır. Başkalarına yardım ederek, acınızı hafifletecek ve daha güçlü olacaksınız. Öyle yaşa ki, çocuklarının ne kadar empatik bir insan olarak büyüdüğünü görsen, anne baban seninle gurur duysun.
