Meditasyon yapmaya başladığınızda, aşağıdakileri anlamaya değer. Meditasyonun kendisi bir araç değil, bir amaç, bir sonuçtur. Genellikle kelimeyi kullanırlar - sanki bir kişi oturmuş, gözlerini kapatmış ve meditasyona dalmış gibi, uygulamanın kendisi olarak meditasyon yapmak için. Ama aslında bu, çeşitli tekniklerle gelinmesi gereken durumdur. Bu duruma gelmek için biraz çaba göstermelisin.
Bir kişi sadece bir sevinç, üzüntü veya öfke durumunu alıp deneyimleyemez. Çeşitli düşünceler onu bu duygulara götürür. Komik bir şey düşünebilir ve gülebilir, ancak zihninin hareketi onu bu neşeye götürdü.
Akıl her zaman hareket halindedir. Bir kutuptan diğerine hareket eder. Şimdi bir şey neşenize neden oldu, bir dakika içinde bir şey öfkeye veya üzüntüye neden oldu. Bazı düşünceler, görüntüler sizi bu duygulara, bu içsel durumlara yönlendirdi ve zihin bu görüntülerle özdeşleşti.
Meditasyon, düşüncelerin olmadığı bir durumdur. Bu nedenle iç diyaloğu durdurmaya da denir. Zihnin hareketi bir süreliğine durur ve zihinle birlikte hareket eden enerji bir noktada toplanır ve hareket edecek yeri olmadığı için bir bilinç patlaması meydana gelir.
Bir süpernova patlaması, bir süpernovanın doğuşu gibi astronomik olaylar vardır. Bir süpernova patlaması, termonükleer füzyon sürecine dayanır. Bir süre için, bir noktada büyük bir enerji kütlesi birikti ve sonra bir anda muazzam miktarda enerji patlamaya başlar, yıldız yeni bir yeniden doğmuş kalitede, temelde zıt bir varlık durumunda yeni bir doğum alır. o önceydi.
Aynı süreç meditasyonu deneyimlemiş bir kişinin zihninde de gerçekleşir. Zihnin hareketi, zihnin çalışması için harcanan enerji şimdi bir noktada toplanır ve bedende ve bilinçte bir çöküş meydana gelir - emsallerin ötesinde bir durum.
