Yetişkinler de tırnak yeme gibi çocukça bir alışkanlığa eğilimlidir. Uzmanlar, çalışanların yaklaşık %27'sinin işle ilgili sorunları düşünürken sürekli olarak parmaklarını ısırdığını tahmin ediyor. Ve psikologlar, her zaman iş değil, çeşitli nedenlerle tırnak yeme alışkanlığını açıklar.
İnsanların tırnak yeme nedenlerinden biri de ekonomiktir. Psikologların araştırmalarına göre çok sık olarak, alışveriş yaparken tırnaklar ısırılır. Bunun nedeni, şu anda bir kişinin seçim azabı tarafından işkence görmesidir. Ayrıca yetişkinler, maddi sorunlarını çözerken, ülkedeki ekonomik durumu düşünürken, akrabalarının ve arkadaşlarının akıbetinden endişe duyduklarında tırnaklarını ısırabilirler. Tırnak yeme alışkanlığının aileden geldiğine dair bir teori var., yani kalıtsaldır. Bunu, ebeveynleri gözlemleyen çocuğun bilinçsizce bir yetişkinin tırnaklarını ısırdığını görmeye alışması gerçeğiyle ilişkilendirirler. Buna göre, bu onun için norm haline gelir. Parmaklarını çiğnerse kötü bir şey olmayacağını düşünür. Kendini kırbaçlama da bu alışkanlığın sebebidir. Psikologlar bu davranışı kişinin kendisine yönelik bir saldırganlık dalgası olarak görürler. Böylece kişi yaptığı yanlıştan dolayı kendini cezalandırır. Bazı durumlarda tırnak yeme alışkanlığı fizyolojik bir nedene dayanır. Bir kişinin tırnakları sık sık pul pul dökülürse veya kırılırsa, hasarlı ucu ısırması manikür aletlerini alıp durumu düzeltmekten daha kolaydır. Ayrıca, bu prosedür bir ölçek alır ve daha sonra bir kişi gerekli şekli vermek için tırnağını "ısırmaya" çalışır. Ve elbette, en ünlü sebeplerden biri stres. Bu durumda alışkanlığın kökenleri, insan gelişiminin doğum öncesi dönemine kadar uzanır. Sevinç, korku veya endişe duyguları yaşayan bebek, sadece parmağını emerek stresi anne karnında atmaktadır. Alışkanlığın bilinçaltı düzeyde oluştuğu yer burasıdır. Özellikle ebeveynlerle olan ilişki çok başarılı değilse. Bu durumda, genetik hafıza, kişiyi kesinlikle güvende olduğu bir zamana döndürür. Ve belirtilen sorunu sadece profesyonel bir psikologla çözmek gerekiyor. Çevresindeki insanlar, bir bütün olarak görünüşü boyunca ve özellikle ellerinde bir insan fikrini oluşturur. Bu nedenle, bir yetişkinin kişisel olarak ona iyi bir şey getirmeyen böyle bir alışkanlıkla savaşması zorunludur.
