İnsanın kendisi kendi mutluluğunun demircisidir ve Erich Fromm'un yazdığı gibi: "Mutluluk, dünyaya ve kendimize karşı üretken bir tutumla ortaya çıkan, yoğun bir içsel çalışma ve hayati enerjide bir artış hissidir." Aynı zamanda herkesin kendi mutluluk anlayışı vardır ama mutlu olmamızı engelleyen bazı ortak şeyler vardır.
1. Hareketsizlik. Tanrı'ya hararetle dua eden ve ondan piyangoda bir milyon kazanmasını isteyen bir Yahudi hakkındaki anekdotu hatırlayın ve melekler Tanrı'ya sorduklarında: “Peki, ne için üzülüyorsun? O kazansın! Tanrı, kazanmaya katkıda bulunmaktan mutlu olacağını, ancak bir Yahudi'nin en azından bir piyango bileti alması gerektiğini söyledi. İstediğinizi elde etmek için istediğiniz şeye doğru ilerleyin, her gün sizi hedefinize yaklaştıran bir şey yapın.
2. Stratejik düşünme eksikliği. Genellikle anlık arzularımız gelecekte başarıya ulaşmamızı engeller, örneğin, tüm zaman boyunca kötü alışkanlıklara harcanan parayı sayarsanız, o zaman bu miktar bir araba için yeterli olabilir. Öncelik verin ve gereksiz ayartmaların gerçekten anlamlı hedeflerinizi yok etmesine izin vermeyin.
3. Sorumluluktan kaçınma. Bazı insanlardan hayatlarının tamamen yanlış olduğunu sık sık duyarız - kötü bir koca, aptal çocuklar, aptal bir iş… Başka birinin bizi mutlu edebileceği beklentisi, başarısızlıklarımızın sorumlusunun onlar olduğu gerçeğine yol açar. Ancak çok az insan kendine şu soruyu soruyor: neden böyle bir koca (eşi) seçtim, çocuklarıma neden bilgelik öğretemedim, neden iş değiştiremiyorum? Belki de kimsenin bana böyle ihtiyacı olmadığı ve ben değişmek istemediğim için? Sorunlarınız için başkalarını suçlamayın. Kendinize sorun: "Durumu iyileştirmek için ne yapabilirim?" Sadece kendinize güvenin.
4. Mızmızlanmak. Aynı enerjiyi üretken seçenekler aramak için harcamak yerine, hareketsizliğimizi haklı çıkaracak destek bulmaya çalışarak enerji harcarız.
5. Kendini sevme eksikliği. Düşünün, eğer kendinizi gerçekten sevseydiniz, sürekli olarak kötü alışkanlıklara, bilgi eksikliğine, diğer insanlara, finansa vb. bağımlı olmanıza izin verir miydiniz? Kendini sev, kendine iyi bak ve kendine gerçekten hak ettiğin hayatı ver!
6. Kendinden şüphe duyma, utangaçlık. Utangaç bir kişi, başkalarının kınanmasından korkar, bu da onları kötü insanlar olarak gördüğü anlamına gelir - alay edebilecek (veya hala korktuğu şey) - ve bu zaten bir yanılsamadır. Bu tür insanlar kendilerini iyi olarak görürler, ancak aniden bir hata yapmamak ve kötü olduklarını kabul etmemek için hiçbir şey yapmamayı tercih ederler. Sadece Tanrı yanılmasa da yanılmak istemezler. Hata korkusu engellenir ve kişi kendine ve davranışlarına güvensizleşir. Bir şeyden emin değilseniz - öğrenin, pratik yapın, sorun, ancak hedeflerinizden vazgeçmeyin ve kendinize inanın.
7. Kıskançlık. Sadece hak ettiğimizi düşündüğümüz şeyleri kıskanırız. Suyun altında uzun süre nefes alamayan balıkları kıskanmayız ama yeni araba alan bir komşuyu kıskanırız. Kıskançsanız, buna layık olduğunuzu hissedersiniz. Geriye sadece istediğinizi elde etmenin bir yolunu bulmak, örneğin komşunuza bunu nasıl yaptığını sorun.
Mutluluk peşinde koşarken A. Maslow'un uyarısını hatırlayın: "Yeteneklerinizin izin verdiğinden daha az önemli bir insan olmayı düşünüyorsanız, çok mutsuz bir insan olacaksınız!"
