Kaç kişi zaman zaman kendine bu soruyu soruyor? İnsan her zaman bir şeyler ister. Ve ne kadar çok başarırsa, ihtiyaçları o kadar büyür. Ve çoğu zaman alınanın sevinci bile henüz var olmayanın pişmanlığıyla gölgelenir.
ihtiyaçlar piramidi
Bir insan bu dünyaya gelir ve arzular tarafından ele geçirilir: en basit, organizmanın hayati aktivitesini sağlar. Yemek, sıcaklık, uyku ihtiyacı. Dahası, psikologlara göre, çocuk henüz sahip olmadığı bir şey için çabalıyor: bir yetişkin gibi olmak, yürümeyi öğrenmek, iletişim kurmak, bazı sosyal görevleri yerine getirmek. Ayrıca, yaşlandıkça belirli bir sırayla ortaya çıkarlar.
Psikolojide, bu fenomen A. Maslow tarafından tanımlandı ve "insan ihtiyaçlarının piramidi" olarak adlandırıldı. Bu teoriye göre, bir insandaki ilk kişi, açlık, susuzluk, yorgunluk hissetmediği için çok hayati ihtiyaçları karşılamalıdır.
Piramidin ikinci basamağı güvenlik ve koruma ihtiyacıdır. Birisinin güçlü bir ev elde etmek istemesi ve birisinin bir savunucu bulmak için başarılı bir şekilde evlenmesi onun sayesinde. Yöntem genellikle güvenlik algısına bağlıdır.
Daha sonra, ergenlerde çok açık bir şekilde kendini gösteren bir gruba ait olma arzusu gelir. Ait olma ihtiyacı, daha büyük bir şeyin parçası olma duygusudur. Bir kişinin şu ya da bu sosyal hücre tarafından ortaya konan kurallara uymasını sağlayan kişidir.
O zaman saygı ve tanınmaya ihtiyaç vardır. Bir kişi, değerlerinin kendisini düşündüğü toplum tarafından takdir edilmesi için herhangi bir niş içinde lider bir pozisyon almaya çalışır.
Ve piramidin tepesi, kendini gerçekleştirme arzusu, yani kişinin potansiyelini gerçekleştirme arzusudur. Burada artık bir kişinin faaliyetinin nedeni haline gelen güneşte bir yer için mücadele değil, yapmaya meyilli olduğu şeyi yapma arzusudur. Bu nedenle tarihte imparatorların sebze yetiştiricisi olduğu ve başarılı iş adamlarının aniden ormanlarda keşiş olarak terk ettiği vakaların olduğuna inanılıyor.
İhtiyaçların uygulanmasının özellikleri
Bu teoriye göre, bir kişi ancak tüm ihtiyaç kategorileri karşılandığında mutluluk ve huzur hisseder. Ve daha yüksek arzulara doğru ilerlemenin ana koşulu, öncekilerin sürekli tatminidir. Basitçe söylemek gerekirse, bir kişi acıktığında keskin bir güvenlik arzusu bile körelir ve çevresinde dışlanmış bir kişide kendini gerçekleştirme arzusu ortaya çıkamaz.
Ancak toplumda belli bir ağırlığa ulaşmış, saygın ve nüfuzlu insanlar bile bazen kendilerini boş ve mutsuz hissederler: zirveye ulaşılmamış, kendilerini fark edememişlerdir.
Sonuç olarak, tüm ihtiyaç seviyelerini aynı anda karşılamanın çok zor olduğudur. Ancak bunun arzusu insan doğasında var, bu yüzden girişimlerde bulunmaktan vazgeçmez ve sadece bazen var olmayan bir şeyi her zaman istediği hissine kapılır.
